Przełączanie schematu myślenia

Coś mnie przeziębienie wzięło, choć tylko lekko. Podejrzewam, że to przez moje mentalne powroty do przeszłości, więc na jakiś czas dam sobie z tym spokój. Metodę, której używam do tego, czyli IRRT opiszę kiedyś indziej.

Napisałem książkę, chodzę na psychoterapię. Czyli jakieś tam punkty z mojego planu na życie wypełniam. Samo pisanie książki było trochę abstrakcyjną pracą - ani nie było źródłem stałej satysfakcji, ani nie przynosiło pieniędzy. Było jak wchodzenie na jakiś odległy szczyt górski. Człowiek się umęczy, czasami podziwia widoki, czasami tylko przeklina głęboki śnieg, zimno i lód. Na koniec gdzieś się tam wdrapie, potem zejdzie na dół i chwali się zdjęciami. Ja przynajmniej siedziałem w cieple, w procesie moich zmagań.

Teraz książka napisana - czas się więc skupić na bardziej prozaicznych czynnościach - choćby na zarabianiu pieniędzy. Z czegoś trzeba żyć.

Przestawiam się więc. Opuszczam myśli o abstrakcyjnym świecie neuronów, zaczynam za to przeglądać ogłoszenia o pracy. Moją energię umysłową kieruję na te właśnie tory.

W praktyce oznacza to, że pobudzane są jakieś mniejsze lub większe skupiska neuronów -  te zajmujące się właśnie sprawami wykonywania zawodu. Te neurony, które związane były z pisaniem książki, czyli czynności mało dla mnie popłatnej, zostawiam na chwilę w spokoju.

Nie jest to znowu tak abstrakcyjne, jakby się wydawało. Każdy ma jakieś tam schematy czy wzorce myślenia, jak zwał, tak zwał. Na co dzień nazywamy je "opinią", "preferencją". Ktoś ma zdanie na temat migrantów, ktoś inny woli kawę, jeszcze inny herbatę. Inne zdanie na temat zabijania zwierząt czy ludzi ma jarosz, inne jakiś fanatyk, ideologiczny, czy religijny. Każdy to jakoś tam zna.

To ostatni przyszło mi do głowy, jak przeczytałem przed chwilą, że wczoraj zamordowany został Charlie Kirk, na jednym z uniwersytetów w USA. Określany jest on jako mówca prawicowy, zwolennik Trumpa. Widziałem go parę razy YT, jak dyskutował ze studentami na kampusie. Nie mogę powiedzieć, że ze wszystkim się zgadzałem, ale uważam, że niektóre argumenty miał logicznie spójne, na przykład na temat DEI (Diversity, Equity and Inclusion). Na resztę co tam opowiadał machnąłem ręką, bo mnie to za bardzo nie interesowało, poza tym, to jego argumenty były po części religijne, a nie naukowe. Na tematy religijne raczej nie dyskutuję, te tematy mnie też specjalnie nie interesują. Z tego co widziałem, to on zazwyczaj po prostu dyskutował, argumentował. Miał swoją opinię, albo jakąś tam prezentował, choć myślę, że przynajmniej po części wierzył w to, co mówił, był o swoim zdaniu przekonany. Komuś się jego opinie chyba nie podobały, więc go zastrzelił. Może ktoś dał go zastrzelić, kto to wie, bo to USA. Może były to jakieś inne porachunki, nie wiem.

Co to ma wspólnego ze schematami myślenia i emocji? Jedna osoba przedstawia jakiś tam pogląd, ma jakąś opinię. Ktoś inny może mieć zupełnie inny pogląd, mimo, że żyją w tym samym świecie, w tym samym kraju. Rzeczywistość, taka mierzalna, jest w miarę obiektywna, nasza interpretacja jak widać nie jest. Ludzie mają różne opinie na różne tematy, czasami tak rozbieżne, że potrafią zabić z tego powodu. Nie wchodzę tu w tematy fizyki kwantowej, bo tam rzeczywistość może być jeszcze bardziej złożona i mało intuitywna.

Schematy myślenia, bo tak je nazywam, nie są tak zupełnie abstrakcyjne. Na co dzień rzadko o tym myślimy. A jednak – każdy z nas nosi w sobie własne sieci, własne schematy. To one decydują o tym, co robimy i jak reagujemy. To efekt pracy naszego umysłu, naszych neuronów, komórek glejowych i paru innych struktur. "To przecież oczywiste" - stwierdzi każdy, kto nie popiera teorii, że mamy jakieś czipy i jesteśmy zdalnie sterowani.

Gdzieś na dalekim wschodzie, w Afganistanie, mężczyźni nie ratują kobiet po trzęsieniu ziemi, gdy nie są ich bliskimi krewnymi i gdy nie ma ratowniczek w pobliżu - obcemu mężczyźnie nie wolno dotknąć kobiety. Ratowniczek czy lekarek jest tam coraz mniej, bo kobieta powinna siedzieć w domu, a nie studiować. Tak przynajmniej twierdzą niektórzy tamtejsi "mędrcy", czy inni przywódcy ideologiczni, którzy są u władzy. Oni też pewnie uważają, że mają rację. Takich jest jeden z ich schematów myślenia.

No i tyle. Miałem szukać roboty, a piszę tutaj o jakichś schematach myślenia. 

Poniżej schematyczny obraz połączeń nerwowych. Nasz umysł istnieje fizycznie, wewnątrz wielu miliardów neuronów i bilionów ich połączeń.