Ścianka i poranny dołek

Jestem na ściance. Nie chciało mi się wstać, ale jak się już pozbierałem, to było spoko. Tutaj pogadam sobie z różnymi ludźmi, poruszam się też trochę, jadąc rowerem.

Na czym polega to, że rano nie chce mi się wstać, wszystko jest szare? Tak do końca to nie wiem, ale zdaję sobie wtedy sprawę z tego, że jak wstanę i napiję się kawy, to mój nastrój ulegnie zmianie.

Na czym polega taka zamiana nastroju? 

Mogę się najpierw zastanowić, na czym polega mój zły nastrój.
Można powiedzieć, że wiele rzeczy widzę negatywnie, bo na nich się właśnie koncentruję. Na przykład na moich rozwalonych kolanach. Także na tym, że jestem sam, nie mam dziewczyny. I w ogóle świat jest jakiś szary.

Czym różni się ten nastrój od tego, jaki mam teraz, siedząc przy kawie w kafejce? Za oknami słońce, tu trochę fajnych ludzi, pogadałem z nimi, poćwiczyłem, pośmialiśmy się. 

Czy moje kolana mają się lepiej, czy świat na zewnątrz uległ zmianie? Nie. Ale widzę bardziej pozytywne strony życia. Mogą tyle rzeczy robić, nie muszę już biegać, by uciec od tego, co czuję. Mogę sobie z tym inaczej radzić, choćby przez to, że przyjechałem tutaj, zaczerpnąłem trochę świeżego powietrza i zażyłem słońca. 

Pomaga mi także zrozumienie tego, co dzieje się w mojej głowie. Penie dlatego tyle o tym piszę. Wiem, że kofeina, czy aktywność fizyczna, podwyższają poziom dopaminy w moim mózgu. To powoduje, że lepiej się czuję. Upraszczam, ale sam nie do końca rozumiem ten mechanizm. Muszę się bardziej zająć dopaminą.

Wiem, że dopamina nie jest czymś niezwykłym, ale neuroprzekaźnikiem. Jest wytwarzana w okolicach leżącego nukleusa (Nacc). To tylko jakiś fragment większego obrazka.

Te zmiany nastroju związane są z pobudzaniem pewnych schematów myślenia, blokowaniem innych. Te schematy myślenia są wyuczone, jak opinie, czy poglądy na świat. Korzystamy z nich na co dzień. Pod wpływem różnych substancji, jak alkoholu, czy kofeiny, zmienia się ich stopień pobudzenia. U mnie, pod wpływem kofeiny.

Mogę starać się kontrolować poziom dopaminy, poprzez to, co robię. Pojadę na ściankę, nawet jak mi się nie chce. Wiem jednak, że mi to dobrze zrobi. Czasami, rzecz jasna, niechęć do wychodzenia z domu zagóruje nad chęcią do aktywności.

Warto dodać, że dopamina może pobudzić także kreatywność, ruchliwość, choćby gadatliwość, jak u mnie. Sam to zauważam po wypiciu kawy.
Osoby z parkinsonem mają jej w pewnych obszarach mózgu za mało, czytałem, dlatego podobno kawa im pomaga. Bo ta pobudza wydzielanie dopaminy.
U osób w spektrum schizofrenicznym dopaminy może czasami być zbyt dużo, w niektórych areałach kory mózgowej. Dlatego ich umysł zaczyna być zbyt kreatywny, w pewnym sensie, twierdzą niektóre badania. Ogólnie mówiąc, mózg kreatywny  jest cały czas, próbuje przewidzieć na różne sposoby przyszłość, stwarza jej scenariusze.

Dlaczego kofeina aktywuje jakieś tam schematy myślenia? To dlatego, że ma ona wpływ na wydzielania dopaminy i aktywację jej receptorów. Z drugiej strony wpływa ona pewnie na GABA, czyli neuroprzekaźnik o blokującym działaniu.

Wspominam tu o dopaminie, ale także inne substancje związane są z moim stanem emocjonalny i racjonalnym, na przykład adrenalina czy serotonina.

Nie rozpisuję się już na temat nawyków, które także pomagają mi utrzymać jakiś tam sensowny rytm dnia. Dlaczego? Bo jest to inna część mózgu niż ta odpowiedzialna za emocje i racjonalne myślenie. Dlatego mogę użyć nawyków nawet wtedy, gdy mam zły nastrój. Mogą umyć zęby, niezależnie od tego, że mój mózg twierdzi, że świat nie ma sensu.

A tu kwiatki z parku, dla umilenia nastroju. Rosną one na jednym z dzikich kawałku. Nie skosiliśmy ich wszystkich, żeby ładnie wyglądały i żeby się rozsiewały. Poza tym, to część jest koszona specjalną maszyną. Muszę kiedyś opisać to pierwsze koszenie kosą w parku, mam nadzieję, że nie ostatnie. 

Tego typu myśli, choć także inne, można znaleźć w mojej książce, link na marginesie. Tutaj piszę tak po prostu, co mi akurat do głowy przyjdzie, w książce jest to bardziej poukładane, choć nie do końca 😁