Laurka

Miło mi się zrobiło dzisiaj, bo na treningu szkoły dostałem od dwóch dziewczyn prezent na zakończenie i laurkę z ich i moim zdjęciami. Postawiłem sobie to na stole.
Może dlatego, że nie były to oficjalne prezenty, te były wczoraj rano, na śniadaniu w szkole.
Jutro ostatnie zawody szkoły. Związałem się jakoś z tymi dzieciakami, bardziej niż w zeszłym roku, może dlatego też, że więcej z nimi miałem do czynienia.
Interesujące.

Oczywiście, zapisuję sobie to na listę rzeczy, które mi dobrze robią, nawet wprowadziłem nową kategorię "miłe wydarzenia" :P
Dziwne, że nie miałem takiej kategorii do tej pory, głównie raczej negatywne rzeczy zapisywałem?

Komentarze

  1. ~Luna28 października 2016 16:47

    Mam problem z czasem :)
    Pisałam komentarz do Twojego wpisu o emocjach. Nawet się trochę rozpisałam i ktoś zadzwonił, i coś nacisnęłam, i zniknęło.
    Kurczę, nie do odtworzenia. No i moja pani emocja zadziałała. Poszłam zrobić sobie kawę dając czas na przemyślenia.
    Fajnie mi się Ciebie czyta, tylko ten czas... właśnie.
    Nie znam Ciebie ale też dałabym Ci laurkę za oryginalność. Szkoda, ze nie mieszkasz w sąsiedztwie, nakręcalibyśmy się emocjonalnie ( i nie wiem kto kogo bardziej :) ) i byłoby z tego mnóstwo śmiechu... mam nadzieję :)
    Oczywiście wszystko w pozytywnym sensie.

    Wrzuć moje słowa też do tego worka.
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  2. ~yellowish30 października 2016 08:27

    Dziękuję za miłe słowa :D wrzucę je do tego worka :P
    Dlaczego masz problem z czasem? Masz go ciągle, czy tylko czasem? Ha, nie umiałem się powstrzymać, jak mi to skojarzenie wpadło do głowy ;)
    Za oryginalność? Nie wiem, niby dlaczego? Ale, też dziękuję ;)
    Pozdrawiam słonecznie :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej