Bariery lęku

Nadal przyglądam się moim blokadom. Co powoduje, że zamiast robić to, co mam na liście, siedzę w internecie, albo przed telewizorem?
Zauważam, że często uciekam przed naciskiem na klatce piersiowej. Ogólnie, to niepokojem, ale przyglądam się temu, jak to odczuwam.
Gdy oglądam coś w TV, albo na internecie, to moja uwaga skupia się na tym co tam się dzieje, albo na czytanym. Nawet jeśli nadal czuję niepokój, to jest go jakoś mniej, chociażby dlatego, że w tym momencie nie "grozi mi" wzięcie się za coś konkretnego.
Z drugiej strony czasami jest nawet prosto przełamać tą barierę. Po prostu ją czuć.
Myślę, że jak się jej lepiej nauczę, to łatwiej mi się będzie z nią obchodzić. Pożyjemy, zobaczymy.

Wczoraj wygrałem z kumplem, z którym ostatnio przegrałem.
- Miał zły dzień - pomyślałem sobie. - A może ja się poprawiłem?
Trudno wyczuć. Trudno mi uwierzyć, że coś może mi się udać, mimo, że tyle rzeczy mi się już udało, choćby nauczyć się Hiszpańskiego, czy takie.

Komentarze

  1. ~Natalia4 listopada 2016 09:14

    Nasz umysł działa według wcześniej zakodowanych schematów. Coś się powtarzało, więc "komputer" przyjął , że tak powinien działać. Żeby zmusić umysł do innego działania należy pewne rzeczy robić inaczej, inaczej myśleć i powtarzać wszystko wiele razy. Umysł musi się przyzwyczaić do tego, że teraz trzeba działać po nowemu. Jeżeli poczujesz lęk, musisz natychmiast stawić mu czoła. Nie ociągać się, nie dać mu możliwości zagnieżdżenia się w Twoim umyśle. Czytając Twoje posty czasem odnoszę wrażenie, jakbym czytała siebie sprzed lat. Miłego dnia życzę:)

    OdpowiedzUsuń
  2. ~yellowish4 listopada 2016 10:32

    Hej Natalia,
    >Jeżeli poczujesz lęk, musisz natychmiast stawić mu czoła. Nie ociągać się, nie dać mu możliwości zagnieżdżenia się w Twoim umyśle. Czytając Twoje posty czasem odnoszę wrażenie, jakbym czytała siebie sprzed lat.
    Nie wiem jakie Ty miałaś, czy masz problemy, bo jak sama kiedyś napisałaś, nie chcesz o tym pisać. Więc widać jakiś problem pozostał, skoro nawet go nie chcesz wspomnieć :P
    Co masz na myśli, "nie dać mu możliwości zagnieżdżenia się w Twoim umyśle"?
    Co do reszty, to się po części zgadzam, choć uważam, że radzenie komuś, nie znając nawet do końca problemu, jest trochę na wyrost ;) Ale nie każdy musi się z tym zdaniem zgadzać.
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej