Co kraj to inny pogląd

Czytam sobie regularnie wiadomości australijskie, ABC, przeglądam także trochę tutejszą gazetę internetową, trochę feministyczno nie wiadomo jaką. Kiedyś nie były taka. W każdym razie, to doszło do tej tragedii w Turcji. Wszędzie podają jakie to straszne i jak udaje się ludzi ratować, ile ich zginęło.
Australijska gazeta też o tym pisze, ale nie omieszka wspomnieć, że po pierwsze, w 1999 też do takiej katastrofy doszło, gdzie zginęło 17 tysięcy ludzi, czy coś koło tego. Wprowadzono ostrzejsze przepisy, jak należy budować domy, żeby się tak szybko nie zawaliły. Niedawno, tak napisali w tej australijskiej gazecie, była jednak amnestia, polegająca na tym, że nie trzeba wprowadzać poprawek, jak była fuszerka i użyto niewłaściwych materiałów. Taka mała zachęta, żeby dalej odstawiać byle jaką robotę przy budowie domów, byle tanio, bo to napędza gospodarkę. Teraz się te domy zawaliły, ale wiadomo, to wina natury.

Trochę mi to przypomina powodzie, gdzie zalewane są domy, bo wybudowano je na byłych terenach zalewiskowych, wyprostowano w międzyczasie rzeki. Co 20-30 lat przyjdzie większa powódź, to te domy są zalewane. Kto by pomyślał. Jak zwykle, albo robić coś tanio, czy jakiś przekręt, czyli sprzedawać ludziom grunty, na których nie powinno się budować, albo dbać o ludzkie życie. Oczywiście, to też wina natury, ludzkiej.

Australijczycy są tam bardziej pragmatyczni, bo u nich co chwilę coś się pali, albo woda coś zalewa. Dlatego może piszą bardziej otwarcie o takich problemach, chodzi mi o trzęsienie ziemi. Niemcy boją się krytykować Erdogana, przynajmniej niektóre media.

Komentarze

  1. Tomek16 lutego 2023 21:43

    Abstrahując od tematu - nie lubię Turcji. Mógłbym lecieć tam na wakacje, ale nie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. bluesand18 lutego 2023 21:05

      Nigdy nie byłem w Turcji, też mnie tam nie ciągnie. ;)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej