sam sobie winny

Sam sobie jesteś winny, powiedziała moja siostra, gdy się jej przyznałem, że spotkałem się z narkotykiem B.
Nie chciałem iść na to spotkanie, ale NB pominęła moje objekcje i spotkaliśmy się.
Porozmawialiśmy o różnych rzeczach, między innymi, że coś z kontaktem między nami nie wychodzi.
Siedzieliśmy na zwenątrz w kafejce i zrobiło się cholernie zimno. Mnie się zrobiło zimno, poza tym,
to kafejkę akurat zamykali, więc zmyliśmy się do samochodu.
Miałem na końcu języka, że rozwiązaniem naszych problemów byłoby zakończenie kontaktów,
choćby na parę miesięcy. Ale zrobiłem jej komplement, i wyszło na to, że ona bardzo odczuwa
moje przypadkowe dotknięcia, i oczywiście nie chcie zdradzić swojego chłopaka.
Ja stwierdziłem, że nawet nie będę próbował jej pocałować, bo mogło by się to równać z przedawkowaniem.
Wiem, mimo moich roządnych czasami wpisów, jestem może pokręcony.
Nie pocałowaliśmy się, ale nie powiedziałem jej też, że nie chcę mieć więcej kontaktu.
Nudy życia. Narkotyki, tak łatwo to przewidzieć, tak trudno temu nie ulec.
Poszedłem pobiegać, wkoło jeziorka, kąpaliśmy się tam kiedyś razem. Ale 5 rundek zrobiło swoje,
i teraz tu siedzę i myślę o niej, to znaczy, staram się o niej nie myśleć.
Ale walczę o siebie samego i nie myślę juś, jak bym to wcześniej robił, o tym, by się rzucić do tego jeziora
i zanurzyć głowę w jego cichy świat.

Komentarze

  1. zabojcza-w-uwodzeniu15 kwietnia 2009 18:25

    To ona powinna zerwać ten kontakt. Ma przecież faceta! Ten jej nie wystarcza, to zawraca jeszcze Tobie d...?
    Po co?

    To zła kobieta. Ale podobno jest to taki rodzaj kobiety, który się nie sprzykrzy... i tu masz swoją odpowiedź.

    OdpowiedzUsuń
  2. yellowish17 kwietnia 2009 00:48

    Mhmm, cos w tym jest. I najlepsze, ze ona o tym wie, bo jej napisalem, ze wszyscy uwazaja, ze mnie wykorzystuje, chodzi tu, ze mnie ma na podoredziu, i sie u mnie wyplakuje. Nie uwazam, zeby byla zla, ale ma spore problemy, ze swiatem, moze troche jak ja. I tu sie koleczko zamyka ;o)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej