Nudne

Nudne się coś moje notki zrobiły. Aż mi się nie chce ich czytać. Może normalnieję? życie bez bólu, bez wielu lęków, z kimś bliskim. Ciekawe, ciekawe. Patrzyłem dzisiaj na zielone korony drzew, jakby rzucone na niebieskie niebo w oknie. Wziąłem prysznic po bieganiu i leżałem po prostu na łóżku, chmury przesuwały się po niebie, a ja sobie mówiłem "ciesz się, że Cie nic akurat nie boli, powtarzaj to sobie, niech się tego thalamus uczy (a może cortex)" ;o)
--- PTSD
Siedzę
przy stole w środkowym pokoju. Mama jest w szpitalu a ja czekam, aż
się wigilia skończy. A może nie była to wigilia, ale jeden z
wieczorów po wigilii, albo przed. Przychodzą kolędnicy i ojciec
ich przepędza. Nie wiem co im mówi, ale idą sobie, w milczeniu.
Trzeba znowu pochylić głowę i jeść bezgłośnie, starając się
nie podpaść.

Wszystko
w tym pokoju pokryte jest brązowym cieniem. Może to barwa jego
oczu.

Komentarze

  1. marelle7 maja 2009 23:45

    A czy to nie jest tak, że w pewnym momencie zaczynamy kochać nasz ból i jak odchodzi (choćby na chwilę) to zaczynamy za nim tęsknić? Najgorsze uzależnienie.
    Ja pamiętam, jaka byłam zawsze dumna z mojej depresji:)

    OdpowiedzUsuń
  2. marelle8 maja 2009 00:08

    Na podstawie historii innych ludzi, możemy często wyciągnąć dużo więcej wniosków niż podczas obserwacji siebie samego. Dzięki Tobie dostrzegłam pewne zależności między wydarzeniami i przewartościowałam swoje życie. A co najważniejsze, zrozumiałam, że mogę uwolnić się z mojego Narkotyku. Wiem, że gdybym go teraz spotkała to caly plan mógłby wziąć w łeb, ale jestem do przodu. Dziękuję. I życzę podobnych doświadczeń.

    OdpowiedzUsuń
  3. yellowish8 maja 2009 15:55

    Cieszy mnie, jeśli Ci moje doświadczenie w czymś pomogły :)
    Co to uzależnienia od bólu, to jest to dosyć skomplikowane i lepiej się czuję, jak nie czuję lęku, czy bólu. Z drugiej strony jest to świat, który człowiek zna i może się w nim podświadomie chować ;o) Raczej się moich lęków raczej wstydziłem, ale fakt, dumny byłem z tego, że potrafiłem się zamknąć przed wszystkimi (uczuciami), nikt nie wiedział co czuję. Na dłuższą metę strategia dosyć cieńka ;) Co teraz wiem ;)
    Jak z depresją jest, tego to dokłanie nie wiem, ale poczytam sobie na ten temat.

    OdpowiedzUsuń
  4. zabojcza-w-uwodzeniu8 maja 2009 18:39

    A nie pora wyjść już z tego pokoju???

    Ufff, wróciłam.
    Zacznę czytać zaległości i wtedy stwierdzę czy notki rzeczywiście zrobiły się nudne.
    Ściskam mocnoooo!!!!

    OdpowiedzUsuń
  5. yellowish8 maja 2009 18:55

    Chętnie bym wyszedł, ale nie wiem jak, więc między innymi wracam do starych wspomnień szukając drogi. Chyba, że masz jakiś ciekawy pomysł ;o)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej