Spalanie

Chciałem napisaś "spalam się od środka", ale poszukałem na internecie, i chyba tak co x-ta/y w swoim blogu przynajmniej raz w życiu napisał. Więc mi się odechciało. Prozaika życia. Ciekawe ile ludzi siedzi w klatkach nie wiedząc o tym. W sumie, to ważne, żeby było dobrze, w ten, czy inny sposób. Oglądam filmy BBC, o naturze. Mimo, że wiele ludzi nie pochodzi od małpy, jak jeden afrykańczyk-muzułmanin, którego znałem, ale część może pochodzi. On wiedział o tym, a ja nie wiem. Może też nie pochodzę od małpy, ale od mhmm, a tu jeszcze istnieje reinkarnacja, wszystko mi się miesza. Jak się wierzy w kościół katolicki, to jest wszystko jednak czasami dużo prostsze. W sumie, to chciałem napisać o tym, że się spalam, trochę, ale mi przeszła ochota na pisanie tego. Może się po prostu żarzę. Ale NB nie odpisałem jeszcze. Ale radocha, a niech to ;o)

Komentarze

  1. marelle17 maja 2009 19:52

    Dla mnie katolicyzm to taki synonim absurdu :)
    A że radocha to widać po notce. Cieszy mnie to:)

    OdpowiedzUsuń
  2. yellowish17 maja 2009 22:09

    Z jednej strony radocha, a z drugiej trochę może smutno, ach miła była ;o) Ja się tu na temat kościoła wolę nie wypowiadać, ale miałem kumpli z Południowej Ameryki, których "odkryto" 500 lat temu i "ucywilizowano", oni to byli "anty-katoliccy". Ja siedzę na północy Niemiec, tu i tak prawie sami protestanci, o ile wogóle ;o)

    OdpowiedzUsuń
  3. marelle17 maja 2009 22:54

    Nie łam się! Po jakimś czasie moze się okazać, że dużo lepiej rozmawia Ci się z nia jak już się od tego uwolnisz:) Ja zamieniłam narkotyk na dawno zapomnianego przyjaciela :)
    Cóż Cię skłoniło do codziennego słuchania tego okropnego języka?

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej