Wieczór

No właśnie, poszedłem dzisiaj do kafejki, napić się cappuccino, popisać sobie trochę. Słońce świeciło, chmury przmykały po niebie, czasami ostro kudłate. Wymieniłem parę maili z DT (dziewczyną terapeuty) i też chciała tam wpaść. Przegadaliśmy parę godzin. Nie dlatego, że musiałem z nią rozmawiać, trochę mi się nie chciało, bo chciałem popisać, ale też jakaś część mnie cieszyła się z tego.
Na koniec musiałem trochę pedałować, żeby na przedostatni prom-stateczek zdążyć. Wiatr, lekko szumiące fale, rozbijane dziobem, noc, stałem sam przy relingu na dziobie. Jeden z tych wielkich statków, płynący pod prąd rzeki, przywiązany jak do pajęczej sieci, do małych łódek pilotów rzucał światło na wodę. Pomyślałem, że powierzchnia wody wygląda jak anielskie włosy na choinkę, albo jak sreberko z czekolady, na które pada kolorowe, światło. Nocne białe ptaki przelatywały przed dziobem, często je widzę wieczorem. Woda zmieniała swój kształt, raz była jak smoła, gładka, czarna, nieruchoma, a potem jak to woda w rzece, pomarszczona wiatrem, z odbyłskami świateł lamp portu i małej latarni na czubku domu pilotów. Myślę o NB (narkotyku B), ale nie jest mi już tak smutno i samotnie. Miło się rozmawiało z DT.

Komentarze

  1. eM20 czerwca 2009 01:35

    nie wiem czy to to samo - czasem mam taką ogromną potrzebę pisania/rozmawiania, z kimkolwiek, z każdym, ze wszystkimi

    napisałam chyba milion listów, takich prawdziwych, zawsze wkładam je starannie zagięte w kopertę, zaklejam ją i siedzę i się zastanawiam, do kogo ja to napisałam?
    Wszystkie wylądowały w małym pudełku po butach, bez adresu, zaklejone...
    Boję się je otworzyć, nie wiem co z nich wyskoczy...

    OdpowiedzUsuń
  2. yellowish20 czerwca 2009 10:10

    Też nie wiem, czy to to samo, bo z DT mi się fajnie rozmawia, a z innymi nie zawsze mam ochotę.
    Ale z tymi listami, to ciekawe. Naprawdę nie wiesz do kogo je piszesz, gdy je piszesz? Może piszesz je po trochu do Ciebie samej? O czym one są?
    Poza tym, to jaki masz adres Twojego blogu, bo się w tym eM pogubiłem ;o) Myślę, że pisanie pomaga.

    OdpowiedzUsuń
  3. eM20 czerwca 2009 13:19

    ja jestem anima-vilis.blog.pl
    ale chwilowo tam nic ciekawego nie ma...

    piszę listy do tzw
    Drogiego Przyjaciela
    o wszystkim, w sumie
    może kiedyś wrzucę je w wielką kopertę i po prostu wyślę, może jak będę wiedziała, do kogo je pisałam

    OdpowiedzUsuń
  4. eM20 czerwca 2009 13:40

    chodzi o publiczność - kilka niepowołanych osób czyta tego bloga, to mnie w jakiś sposób ogranicza...
    ale coś czuję, że się przełamię - jak zwykle nie mam wyjścia ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. yellowish20 czerwca 2009 13:42

    Co znaczy, niepowołanych osób? Wiedzą one, że Ty tego bloga piszesz? Jeśli tak, to zmień adres, jak tak kiedyś zrobiłem :o)
    Pisz jak lubisz i tyle, nie tylko dlatego, że nie masz innego wyjścia ;o)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej