Koniec sezonu

Sezon wakacyjny się skończył. Zobaczymy co jesień przyniesie. Dzisiaj był ostatni dzień na basenie otwartym, woda 20 stopni, ale czasami wyszło słońce, to było trochę cieplej, w wodzie. W pracy czuję czasami lęk, objawia się on w dziwnym uczuciu niepokoju, czuję go w ramionach, moja twarz spina się, może trochę w rodzaj maski. Byłem parę dni temu u DT, nie chciało mi się, ale jej przyjaciółka mnie namówiła. Podobno za dużo pisałem o basenie i mogło to być źle zrozumiane, dlatego taka przerwa w kontaktach. Nie chce mi się w to wnikać. W każdym razie mają jutro wpaść, jak będą wracały z daleka. Zobaczymy. L jest dosyć miła. Nie licząc tego, że mieszka ponad 350 kilometrów stąd, ale może się tu sprowadzi. W każdym razie mamy zamiar wymienić informacje na temat Terapeuty i DT (dziewczyny terapeuty), mhmm, chyba jednak byłej. Pływanie mnie odświeża. Wtedy człowiek po prostu cieszy się na gorący prysznic i nic innego nie jest w tym momencie ważne. Używam jeszcze tych paru miesięcy, póki mam tą robotę w miłym otoczeniu. Co potem, jeszcze nie wiem, może popiszę książkę, ale może się od razu jakaś inna robota znajdzie. Zauważam teraz lepiej u innych, tak mi się wydaje, problemy, które ja miałem. Ciekawe, może poćwiczę trochę Shiatsu znowu, jak będę miał wolne. Muszę w końcu ten egzamin zrobić. Nie lubię takiego uczucia lęku. I ze zdziwieniem trochę patrzę, jak ktoś ucieka przed lękiem, chociaż ja to też robiłem, ale w inny sposób, mhmm, może w bardziej nieświadomy, popadając z jednej nieszczęśliwej miłości w drugą ;) PTSD

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej