Noc

Męczy mnie coś moje życie. Jakoś tak, z jednej strony jest czasami bardzo fajnie, siedzę sobie z L na kanapie i coś jemy, co jedno z nas upichciło, najczęściej ona, a z drugiej strony po prostu chętnie bym się do niej przytulił, ale ona tego nie chce. Co robi? Odsuwa się? Po prostu zachowuje dystans. Męczy mnie to, bo tak nie chcę, ale udaję, jak zawsze, że to w porządku. Dzisiaj pojechałem chętnie po mąkę do naleśników i czasami jak wracam do domu, to myślę, że fajniej by było, jakby jej w domu nie było. I czasami jej nie ma. Coś się za bardzo uzależniam. W domu, jako dziecko, też musiałem udawać, że wszystko jest w porządku. Bo w sumie, to jak moja mama mogła dopuścić do tego, żeby mnie mój ojciec tak traktował? Nie chodzi mi o zrzucanie winy na kogoś, kto już zresztą nie żyje, ale o zrozumienie pewnych spraw. Zrozumienie tego, co się ze mną dzieje i co mogę zrobić. Bo nie wystaczy robienie czegoś, w stylu "zgubiliśmy cel z oczu, więc musimy szybciej iść". Dlaczego popadam w zależność od L? Nie chcę tego, a dzieje się tak.

Komentarze

  1. E.11 października 2009 11:47

    A ja myślę, że każda matka powinna bronić swoje dziecko, bezwzględu na wszytsko. Gdybym była w takiej sytuacji jak Twoja Mama, odeszłabym od ojca tyrana- dla małego Yeloła.

    Gniew matki to najsilniejsza rzecz na świecie.
    A Twoja Mama niestety była egoistką. I możesz mnie za to zlinczować, ale takie jest moje zdanie.

    I jak Ci źle z L, to deliktanie je powiedz żeby znalazła sobie mieszkanie. Bo takie męczenie jest bezsensu. Zmieniłeś się odkąd L masz w domu.


    Dużo słonka życzę, nawet jeśli brak go na niebie.

    OdpowiedzUsuń
  2. T11 października 2009 13:45

    Matka egoistka, czy konformistka, sama z tego wszystkiego zaczęła kiedyś pić. I też jej ma za złe, że mnie nie broniła. Mhmm, trudno mi powiedzieć, czy to dobrze, czy źle, że L tu jest, ale jest inaczej ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. tijuana12 października 2009 23:47

    to czemu szczerze nie porozmawiasz? Czy wszyscy juz zapomnieli na tym swiecie ze istnieje cos takiego jak szczera konsekwentna rozmowa?!

    OdpowiedzUsuń
  4. Yellowish13 października 2009 00:25

    To dobre pytanie, dlaczego szczerze nie porozmawiam. Może nie chcę usłyszeć prawdy, może wolę tak jak jest. Bo w sumie, to zaczynam rozglądać się za innymi dziewczynami a z nią jest i tak miło. Może czasami lepiej, aż czas rozwiąże takie sprawy.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej