Po co

NB (narkotyk B) posłała mi smsa, z powodu pewnego wydarzenia w jej rodzinie. Jej pies umarł. Dlaczego piszę "umarł"? Lubiłem go, też miał ciężkie dzieciństwo i gryzł nogawki ludzi, którzy byli w jej pobliżu. Myślę, że przejął coś z jej nerwowości. Leżałem spokojnie na łóżku, czytając coś, gdy usłyszałem sygnał sms. Zobaczyłem "NB"-napisane na ekranie komórki. "Wcale tego nie chcę" pomyślałem i poczułem, jak coś zamyka się wkoło mnie. Nie wiem, co to było, poczułem niepokój. "Czego się boję"-pomyślałem, "co mnie tak niepokoi" i równocześnie zdałem sobie sprawę, że myślę o tym, co czuję. Nie chcę żadnego smsu od niej, bo to niesie ze sobą niepokój. I tak mam wiele rzeczy, które mnie niepokoją. Ale na basenie uśmiechnęła się młoda dziewczyna do mnie. Ta, koło której pływałem ostatnim razem, pływaliśmy sobie równolegle. Zapytałem potem, czy jej to nie przeszkadzało, ale była normalna, więc jej nie przeszkadzało. "Można się dać trochę pociągnąć" - powiedziała. Bo jakoś łatwiej wtedy tempo utrzymać.
Odpisałem NB, pocieszając ją. Dlaczego tak skaczę tutaj tematami?
Nie chcę tego niepokoju, coś mnie męczy, nie wiem co, może koniec pracy, może świadomość, że jestem sam, bezradność.
Może po prostu wiele z tego lęku pozostanie, do końca, nie wiem. Kiedyś byłem zamknięty jak skorupka orzecha kokosowego.
Ale nie było mi przez to lepiej. Moje emocje miotały się, a ja, ja razem z nimi.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej