Czekam

Siedzę sobie w kafejce.
-->
Słyszę z dala szum pociągu, jego stukot, tuk
tuk, tuk tuk. Siedzę sam w zalanym słońcem pokoju. Dokładniej
mówiąc, w jego części, odgrodzonej meblami, jak parawanem. To mój
pokój. Widzę pyłki kurzu unoszące się w powietrzu, wirujące w
kącie, który tworzą brązowe ściany regałów. To znaczy, ich
tylne strony, zrobione z płyty pilśniowej.
Pociąg stuka w oddali,
pyłki tańczą w słońcu a ja siedzę na zakurzonym szarym
materiale krzesła i czekam. Nie czekam na nic określonego, po
prostu jestem, starając się, by mnie nie było słychać. Na stole
mam rozłożony zeszyt do matematyki, nad nim książkę, a pod tym
wszystkim czasopismo, które po cichu czytam. Udaję, że się uczę.
Czasami to pomaga, gdy powiem, że się uczę. W sumie, to może
czekam jednak na to, by on wyszedł z domu. Najlepiej, jakby pojechał
gdzieś, ale na to się dzisiaj nie zapowiada. Gdy wychodzi, to
siedzi w garażu i w każdym momencie może się zjawić. Wejdzie bez
pukania, tak po prostu, by sprawdzić, czy może jednak jestem i będę
musiał z nim iść. Ale dopóki mnie nie usłyszy, to nie wie i nie
wpadnie na ten pomysł. Czasami to działa. Gdy wyjdzie z mieszkania
to zacznę znowu czytać to czasopismo. Chciałbym, żeby mnie nie
było. Garbię się i spoglądam co chwilę na jasne smugi słońca,
przebijające się przez żeglujące w słońcu pyłki kurzu i
czekam, wsłuchując się w odgłosy zza drzwi, nie czekając na nic.
<--

Komentarze

  1. Sleepwalker4 stycznia 2010 19:11

    Przepraszam ale mi się skojarzyło i nie wiem czy dobrze ale pewnie nie.

    OdpowiedzUsuń
  2. y4 stycznia 2010 19:27

    sw: co Ci się skojarzyło i za co przepraszasz???

    OdpowiedzUsuń
  3. tijuana4 stycznia 2010 19:32

    przepraszam, nie komentuje twojego bloga, nie zagladam tu i dreszcz mnie przechodzi przed przeczytaniem twojego komentarza na moim blogu :p Bardzo cie przepraszam, ale ostatnio moja obsesja sie poglebila jesli chodzi o tematyke bloga i ciezko jest mi zaakceptowac to, ze piszesz komentarz z tak zdrowym podejsciem. Nie chce cie urazic, ale wydaje mi sie, ze czasem ci glupio pisac jezeli nie masz pojecia, no i mnie jest troche glupio to czytac. Jestes inteligentnym i madrym facetem ciesze sie ze cie poznalam w tym wirtualnym swiecie, ale napisze cos do ciebie jezeli troche sie uspokoje z tym wszystkim i na pewno nie zapomne. Z gory dziekuje za wyrozumialosc
    :*:*:*

    OdpowiedzUsuń
  4. yellowish4 stycznia 2010 22:25

    do tijuana: fakt, ostatni raz zajrzałaś pod koniec listopada ;) Na wszelki wypadek skasowałem Cię z moich linków. Pewnie, że z tych paru linijek w blogu nie wie się wszystkiego. I ja też czasami nie przepadam za niektórymi komentarzami ;) Ale mi się po głowie dostało ;)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej