Windows mnie skasował

Siedzę sobie w kafejce i klnę w duchu, bo od ponad godziny próbuję odzyskać jedną daną, tą, w której sobie o moim dzieciństwie pisałem. Windows 7 się zawiesił i jak go wyłączyłem na siłę, bo to ..., już nie najeżdżam tu na windowsa, bo tyle ludzi to robi, a facet po prostu zrobił kasę na niedorobionym systemie. I wszystko, czyli większości się to na tyle podoba, że to kupują. W każdym razie zamiast jakiejś w miarę sensownej treści, mam w tej danej tylko stada płotków "####". żeby to chociaż gołe baby były, to by było może weselej, ale zamiast tego, tylko te płotki.
Ale, napiszę sobie jeszcze raz..., k..., ;(
W każdym razie byłem wcześniej na basenie i się trochę wyszalałem, dlatego może nie rzucę tym komputerem teraz o ścianę. Tym bardziej, że znam właściciela kafejki, i jakbym zrobił dziurę w tynku, to by mi na pewno nie dziękował. Też by mi pewnie nie dziękował, jakby mnie nie znał, ale wtedy pewnie bym się zmył, buchając parą i ocierając wierzchem dłoni pianę z ust, nie po piwie, bo przy cappuccino siedzę.
I tyle.
Aha, mam jakąś kopię sprzed niecałego miesiąca, bo backup nie działał tak, jak myślałem, że działa ;( i w ogóle.
-->
Czy te wspomnienia, te z ostatnich 3 tygodni są aż tak ważne, by się
nimi teraz tak przejmować, tym bardziej, że i tak nic na to nie poradzę.
Trochę mam na blogu. Kolorowe szpaki, piszę o nich, pamiętam je, jak i aksamitne bratki, z małymi, żółtymi pasemkami.
Lubiłem je, jak i moją mamę kochałem. Bezgraniczną dziecięcą miłością i
nieograniczonym zachwytem. Bratki były, i są po prostu piękne,
czuję zapach fiołków, odurzający wiosną, wieczorem, po słonecznym dniu. I kolor bratków po deszczu, świeży soczysty. Jak i zapach malin, jedzonych prosto z krzaka. Smak jabłek, dojrzałych, właśnie opadłych z drzewa.

Komentarze

  1. Sleepwalker6 lutego 2010 00:01

    Tyle, że ja mam coś takiego, że gdy starczy, że nawet zobaczę jakąś osobę jak np. dzisiaj dosłownie przed chwilą bo własnie wróciłam do domu. Widziałam jakiegoś kolesia pierwszy raz w życiu no i spodobał mi się i ja już mam cały scenariusz przed soba, jak go poznaję, o czym rozmawiamy, co robimy, potem znowu się spotykamy, wymieniamy się numerami w między czasie, wielka miłość. To jest tak cudowne, że gdy myślę, że właśnie mam iść się umyć i spać i wrócić do szkolnej rzeczywistości, że matura itd. to ja naprawdę nie chcę do tego wracać i dalej wymyślam nasze kłótnie i powroty i wszystko. Ja ten świat uwielbiam i nie mam siły wrócić. Czasami się zastanawiam czemu nie mam chłopaka i wiesz to chyba przez to że w tym moim świecie jest on tak idealny, że starczają mi te przeżycia i boj się spróbować wejść w normalny prawdziwy, realny związek. To jest straszne jak o tym pomyślę

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej