Wystawiony do wiatru ;)

Umowilem sie wczoraj z jedna na scianke, nie przyszla, nawet smsa nie poslala. No i dobrze, mysle sobie, bo wspina sie duzo lepiej ode mnie. Ale wsciekalem sie, bo moglem isc na basen, choc i tak poszedlem troche na "bouldern". Wole sie wsciekac, niz byc smutny. Kumpel ja od razu okreslil "dziwka" ;)
Tak sobie mysle, ze ludzie sie tak swoimi dziecmi przejmuja, to robia dla nich, tamto, cackaja sie. I dziwi mnie gdzies tam, w jakims kawalku mozgu, ze dzieci do swoich ojcow biegna, czy cos od nich chca. Mysmy naszego starego raczej unikali. Wiadomo, nie uciekalismy przed nim, jak nas widzial, bo wtedy i tak bylo juz za pozno, ale jak slyszelismy jego kroki, albo widzielismy samochod, to zmykalismy do swoich pokoi, albo chowalismy sie gdzies, jesli to bylo na ulicy. Ja to i tak chodzilem jak w partyzantce, z oczami na plecach, zeby mnie stary przypadkowo gdzies nie zobaczyl, bo, strzezonego pan bog strzeze.
A tu ludzie przejmuja sie, ze dziecko cos tam. Ja bylem szczesliwy, jak mi stary niczego nie zabranial, albo po prostu zostawil w spokoju.
Ciekawe, jaki to ma wplyw na moje podejscie do ludzi.
A ta ze ścianki wzięła i przeprosiła, że miała komórkę od poniedziałku zepsutą, a jak już chciała iść na ściankę, to musiała nagle z kotami do lekarza. Wierzyć temu?

Komentarze

  1. zdeptana14 lipca 2011 19:04

    a spędzałeś w dzieciństwie z tatą czas? Tylko Ty i on? Gra w piłkę, basen, czytanie książek, granie w warcaby? cokolwiek? Ciekawi mnie ta kwestia. Wychowanie i stosunki z rodzicami mają kolosalny wpływ na nasz charakter, osobowość, podejście do życia i ludzi.

    A co do dziewczyny, ani wierzyć, ani nie wierzyć. Napisz jej że jej wierzysz i że to wszystko bardzo podejrzane, i że to ona Cię wystawiła, i teraz jeśli chce odkupić swoje winy musi się zgodzić na randkę niespodziankę. Umówcie się w jakimś miejscu i wymyśl coś szałowego, wesołego, oryginalnego, ale takiego, żeby podobało się dziewczynie. Jeśli lepiej wspina się na ściance od Ciebie, to chwała Bogu, że nie przyszła, bo byś jej przecież nie zaimponował, a i możliwości poznania wzajemne marne. Powodzenia i pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. yellowish15 lipca 2011 09:17

    Z ta dziewczyna, to nie byla randka, po prostu umowilismy sie na wspolne wspinanie, bo do tego trzeba partnera, czyli kogos, kto ubezpiecza. Ale fakt, jest interesujaca ;)

    Co do zabawy z moim ojcem, to nie, nigdy sie razem nie bawilismy. Jedyny czas, ktory spedzalismy sami razem, to jak mu pomagalem przy samochodzie, albo przy robienie zaglowki (jego hobby). Nierzadko wiazalo sie to z obelgami i mozna bylo oberwac. Ogolnie, to mozna bylo oberwac za wszystko ;) Za to, ze czlowiek za wolno jakies narzedzie podal, cos nie tak zrobil, nie ta reka co trzeba, lista jest dluga ;) Mysle, ze podswiadomie, to balem sie, ze mnie kiedys zatlucze, do czego uwazam byl w atakach gniewu zdolny. Dodam, ze na trzezwo, bo rzadko pil. W warcaby gralem z babcia :)
    Wiem, ze ma to duzy wplyw na charakter i tak dalej. Dlatego tez zajmuje sie swoim dziecinstwem, bo mnie ono niezle "wypaczylo" ;)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej