Słońce i deszcz

Byłem pod namiotem z J. Teraz jestem trochę niewyspany, było wino, gitara, śpiew, niebo, słońce, pogubienie się w lesie (2 razy) trochę wspinaczki w dobrej ścianie.
I leźliśmy przez las, z kłodami drewna na ognisko. Pogubiliśmy się trochę, po ciemku, ale miałem przy sobie GPSa, tak, że nie było tak źle. W sumie, to lubię też las nocą.
Z J. nic nie wiadomo. Wiadomo, prawie na pewno, że jedzie na jeden z biegunów na 3 miesiące.
Szukam w sobie tego, czego kiedyś szukałem u innych. Mam wiele lęku, ale nie tyle bólu w sobie. Gdy widzę Vanessę Mae na youtube, to myślę trochę o NB (narkotyk-B). Ale NB to powoli przeszłość. Z J mogę śpiewać, pić wino, wspinać się, czuć jej ciepło. NB jest jak V.Mae, piękna, i nieosiągalna. http://www.youtube.com/watch?v=_4BdbrhKdus
Mniej jest bólu w moim życiu, to fakt. Z odległego kontynentu zadzwoniła A. mam z nią kontakt mailowy. Kiedyś wielkie uczucia, ból, tęsknota, teraz, miło się myśli, że jest tam gdzieś, na szczęście daleko.
Szukam dalej siebie samego, bo pustki we mnie żadna dziewczyna mi nie wypełni. Muzyka ją czasami wypełnia, albo gdy nagle jestem jakiś bliski siebie, nie wiem.
Gdy wyjeżdżaliśmy z kampingu, zaczął padać deszcz.

Komentarze

  1. Instant-coffee20 września 2011 01:03

    Albo pisze sie maile:) przed chwila skończyłam pisać maila do przyjaciela, który jest jakieś 600km ode mnie. Czasem myśle, ze jest on kimś dla mnie, kto pomaga mi znosić codzienność i nie czuć sie taka samotna. Myśle, ze J. jest kimś takim rowniez dla Ciebie.

    Życzę słońca i wiary w miłość, na która trzeba czekać, choc mi czasem tez brakuje cierpliwości.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej