Szukam

Wczoraj pojechalem zobaczyc jedno mieszkanie, kolo lotniska. Bylem podenerwowany, mieszkanie dosc fajne, ale kolo lotniska. Nie chce tez mieszkania na parterze, bo jak juz kupuje, to chce cos, w czym ja bym sie dobrze czul. J jeszcze sie nie zglosila, NB (narkotyk B) nie odpowiedziala na maila, jeszcze. W sobote ide sie wspinac. Tak sobie mysle, ze powoli moze przyzwyczajam sie do moich lekow, o ile mozna sie do czegos takiego przyzwyczaic. Boje sie, ze popelnie jakis blad, ale ogolnie, to gdy jechalem zobaczyc to mieszkanie, to po prostu czulem normalne zdenerwowanie. Sciskanie w zoladku, spiecie. Oczywiscie, szukalem argumentow, by tam nie pojechac, ale wszyscy mi radzili, "jedz, zobacz, co ci szkodzi". Ciekawe, z tymi argumentami w glowie. Unika sie czegos, podswiadomie, a "swiadomie" glowa zawsze znajdzie jakis stosowny argument, w najgorszym razie "bo tak!". Byle uciec od czegos, co lek wywoluje.
Kobieta by mi sie przydala. Zauwazam to jeszcze bardziej po tym jak troche czasu z J spedzilem. Puszczanie latawcow, wspolny namiot, wspinaczka, po prostu mily czas.
Szukam dalej tych cholernych mieszkan, oczywiscie, plujac sobie w brode, ze tak pozno sie za to zabralem, bo chce cos do konca roku kupic. Ale ta chorobe ma sporo osob, odkladanie.
A w sumie, to glupio, ze ta ladna Chinka z pracy za maz wyszla... ;)
Czy to przez kawe, teraz jeszcze przez ta Chinke, mieszkanie, zycie, J, NB, moja krew wydaje mi sie byc goracym kokteilem hormonalnym, palacym troche w plecy, nie wiadomo dla czego.

Komentarze

  1. kawa3 listopada 2011 00:44

    Moi rodzice, szczególnie mama są bardzo wymagający albo po prostu nie potrafi mnie zaakceptować takiej, jaką jestem i to mnie bardzo boli. Dlatego nie lubię wracać do domu.

    Znam strach przed działaniem. Najlepszym sposobem na niego jest.. działanie. Później człowiek sam się zastanawia jak zrobił coś, co wydawało się ponad siły.

    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. kawa3 listopada 2011 21:26

    I dziwnie się czuję, gdy czytam, że to przez kawę masz koktajl hormonalny na plecach.. :-)

    OdpowiedzUsuń
  3. Sleepwalker8 listopada 2011 19:33

    Koktajl hormonalny na plecach w ogóle jest dziwnym zjawiskiem ;P
    hasło i login: sloneczko

    OdpowiedzUsuń
  4. przepuszczalna9 listopada 2011 14:11

    kobieta może i rzeczywiście by Ci się przydała.. ale ja myślę, że zupełnia inna, nowa.. żadna z tych opisanych;)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej