Wiewiorki

J odzewala sie wczoraj, mailem oczywiscie. Pisze tak mniej wiecej raz na tydzien, albo rzadziej. Moze wyleca dopiero 17-go, bo im lot znowu przesuneli, a kajakiem sie stamtad nie doplynie ;) NB chodzi mi po glowie, ale powoli mi to cos przechodzi.
Bylem sie wspinac wczoraj. W sumie, to z ostatnich trzech dziewczyn znam wszystkie ze wspinaczki.
Myslalem sobie o wiewiorkach, siedzac sobie na hali. Moze po to, zeby nie myslec o wysportowanych dziewczynach w cienkich dresach, zbudowanych jak sie nalezy. A moze dlatego, ze czasami tak sobie, po prostu cos tam mysle.
Wiewiorki nie maja chyba celu w zyciu, oprocz przezycia i stworzenia paru nowych wiewiorek. Nie probuja gromadzic wiecej, niz potrzebuja, a moze probuja?
Nie potrzebuja jachtu, ani jezdzic na nartach, czy desce.
Chyba tez nie maja boga.
Czym sie od nich roznia milionerzy, czy milarderzy, ktorzy do konca zycia pracuja, by miec wiecej, wladzy, pieniedzy?
To troche tak, jakby mieli zepsuty program, ten w glowie.
Tyle wysilku, by nazbierac orzechow wiecej, niz da sie ze soba na druga strone swiata wziac, o ile taka istnieje.

Komentarze

  1. przepuszczalna15 stycznia 2012 17:02

    orzech to bóg, to cel. to wszystko czym my nazywamy miłośc, dom, zasadzone drzewo, dwójka dzieci, praca...

    każdy ma swojego orzecha;D

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej