Trauma, tak sobie po prostu

Czytam troche o traumatycznym dziecinstwie. Kiedys trudno mi bylo o tym czytac, czyli jakis postep jest. Ostatnio przeklinam ostro, w tym, co pisze, mam wrazenie, ze mi to pomaga, tak sie po prostu wyzyc na papierze, ze tak powiem, bo pisze na notebooku.
Wczoraj na poczcie widzialem ladna dziewczyne, spojrzelismy sobie gleboko w oczy, ona przy swojej paczce przy okienku, ja przy mojej. Nie osmielilem sie odezwac, ona tez nic nie powiedziala. Wot, cala historia, moze szkoda, moze nie. W sumie, to przewaznie szkoda, jak sie czlowiek nie odezwie. Zawsze sobie potem znajde pare wymowek, dlaczego to akurat nie jest dobry czas na poznawanie nowych dziewczyn.
Ide sie dzisiaj wspinac, z J. Powiedziala ostatnio, ze poznala kogos, jak byla za granica, dlatego tez jest "inaczej" miedzy nami. Ano, przypomnialo jej sie po trzech, czy czterech miesiacach, ze kogos przed paroma miesiacami poznala?
Nie pytalem sie o szczegoly, bo po co sie kopac z koniem.
Teraz jestem jak pod pradem, bo musze pare waznych rzeczy zalatwic, a najchetniej, to bym gdzies pojechal do lasu i krzyczal, albo wyl z wilkami, jak to robilem na polnocy, czyli z huskimi.
No i kur... dusze sie troche, ale jak wyczytalem, jest to normalne, jak ma sie PTSD. Ogolnie, to mam w miare wszystkie objawy, nic nowego. Tyle, ze cieszy mnie, ze moge na ten temat w paru jezykach czytac ;) zawsze cos ;)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej