Hagakure

Czytam sobie kawałki Hagakure, czyli "Drogi Samuraja", czy coś. Ciekawe, jak ludzie żyli, choć to pewnie trochę jak bajki Andersena, ino, że inksze. Na paletkach jest jedna dziewczyna/kobieta z Japonii. Mówiła, że nie znali w Japonii tego serialu "Shogun" ;)
NB coś się ostatnio zgłasza, to znaczy, nie za często, ale teraz chce zainstalować skypa na komórce, żeby coś pogadać. W sumie, to nie wiem, czego chce, czy jest znowu w ciąży, czy co. Fakt, ostatnio napisałem parę maili do niej. "Pewnie ona chce ode mnie nerki", jak powiedział bohater jednego serialu, czy jakiegoś filmu, gdy do niego jego Ex zadzwoniła.
Byłem wczoraj na paletkach i złamałem jedną, przy ścinaniu. Moją zapasową, po tym, jak w ciągu dwóch tygodni w mojej "głównej" dwa razy naciąg zerwałem i jest w naciąganiu. Jak zatrzeszczała, to się wystraszyłem, że to coś z moim ramieniem. Byłem nawet trochę dumny, że ścinając złamałem rakietkę, ale z drugiej strony, to szkoda rakietki, bo była prawie, że nieużywana.
Kontakt z NB (narkotyk B) jest dziwny, wprowadza mnie w lekki stan euforii, ale nie mam ochoty wpaść znowu w dołek. Dalej walczę z przeprowadzką, odnawianiem mieszkania, w innym trzeba ogrzewanie gazowe założyć, na co mi to było. Ale cieszę się, że się wreszcie wyprowadzę, choć nie wiem, co będzie za 3 miesiące, ale robiąc krok, czy parę, do przodu, zmienia się też perspektywy.
Co ja właśnie i gdzie opublikowałem? Bo gdzieś to zniknęło...

Komentarze

  1. ~walk;)4 października 2012 14:52

    złamana rakietka! :D jakoś mnie to bawi :) no i gratuluję;) to też wyczyn ;)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej