Zakwasy lepsze od lęków

Wczoraj ścianka, ze trzy godziny, potem prawie pół godziny rowerkiem na paletki, potem 3,5 godziny paletek, powrót do domu i padłem na pysk. Dzisiaj poszedłem pobiegać, mimo zakwasów. Miałem biegać wolniutko, co mi się udało przez chyba 12 minut, bo tyle się zawsze rozgrzewam. Potem biegłem jak oszalały. To fajne uczucie tak biec, jak w transie. Potem parę minut luźnego biegu i znowu. Gdy biegnę, to jestem w innym świecie. Nie patrzę na ludzi, których tam trochę było. No, chyba, żeby jakaś ładna dziewczyna biegła, ale też wtedy nie zawsze spojrzę. Gdy biegnę, to zamieniam się w jakieś zwierzę, a może jestem sobą? Staram się codziennie jakiś kawałek walczyć, ćwiczyć walkę z lękiem.

Komentarze

  1. ~walk.16 kwietnia 2013 13:30

    chciałabym się tak zmotywować i biegać... ta notka to dobra reklama biegania. chciałabym choć na chwilkę poczuć się jak takie biegnące zwierzę.

    OdpowiedzUsuń
  2. ~yellowish16 kwietnia 2013 19:44

    Myślę, że nie każdy musi biegać, ale chyba jest fajnie poruszać się trochę. A czasami, to można po prostu założyć buty do biegania, czy coś i przejść się kawałek, po lesie, czy coś, gdzie jest trochę spokoju. Ja nie przepadam za spacerami, wolę biec ;) Wtedy czuje się na twarzy powiew wiatru, i jest się w trochę innym świecie ;) Ale, jeden lubi taniec, inny Capoeirę, trzeci Kung-Fu, czy siatkówkę. Myślę, że ważne jest, żeby się trochę poruszać, zmniejszyć poziom adrenaliny, po całodziennym stresie. Ale, wiele ludzi nie rusza się wcale i też im z tym dobrze. Każdy jest trochę inny :)
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej