"Chciał(a)bym Ci cicho wyszeptać..."

Byłem na treningu. Treningu nie było, bo trener coś spieprzył w domu i musiał naprawiać, więc graliśmy sobie. Wygrałem podwójną, z fajnym kumplem graliśmy. Nawet mi sporo rzeczy wychodziło. Pierwszą grę przegraliśmy, dwie następne wygraliśmy. Tak grałem, myśląc tylko o następnym punkcie. Czasami w czasie gry staram się połączyć z moim wewnętrznym dzieckiem, żeby nie siedziało tak samo, w tym pokoju z przeszłości. Czasami mi to przeszkadza, czasami nie. Chyba jest lepiej.
Słucham sobie piosenki. Jakoś na mnie wrażenie zrobiła.
Wiem, że niektórzy ludzie uważają, że analizuję i mam wszystko poukładane. To może trochę, jakby komuś, kto idzie po linie nad przepaścią powiedzieć "Ty to umiesz prosto chodzić" ;)
Może już nie jestem na tej linie, może już idę tylko granią. W każdym razie słucham sobie piosenki, w kółko. Nie rozumiem wszystkiego, to znaczy, rozumiem tylko parę zdań, no, może dwa ;)
"Chciał(a)bym Ci cicho wyszeptać..."想悄悄告訴你" Tak się ta piosenka też nazywa, choć nie wiem, czy to poprawnie przetłumaczyłem ;)
http://www.youtube.com/watch?v=nfgBm4bSHnE
Ciekawe, dlaczego ona tak na mnie działa? Niezależnie od tego, że ta dziewczyna mi trochę moją byłą współmieszkankę przypomina.
Nawet udało mi się parę rzeczy w domu zrobić, wczoraj, dzisiaj, bez lęku. Oczywiście, złoszczę się trochę na siebie, że mogłem się z jakimś majstrem targować. Ale, raz jest lepiej, raz gorzej.

Komentarze

  1. ~Poradzesobie3 grudnia 2013 09:12

    :)
    No to git :) obyś jak najczęściej tak się czuł :)
    Miłego wtorku

    OdpowiedzUsuń
  2. ~yellowish3 grudnia 2013 09:34

    Zależy o jaki nastrój Ci chodzi. Ale ten czasami z mniejszą ilością lęku, to mi się podoba.
    Ta piosenka mnie rozkłada ;)
    Miłego wtorku :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej