Herbata, czarna jak kawa

Ja dzisiaj siedzę w domu. Nie licząc wypadu do sklepu, na targ. Nie poszedłem na paletki, bo mnie coś plecy bolą, trochę pewnie ze stresu, a trochę może też za dużo sportu.
Wczoraj byłem na tym innym treningu, czy godzinie gry. Bardzo fajnie było. Była tam też X, ze swoim chłopakiem, ale, ogólnie, to ona mnie raczej ignoruje. Grałem coś cienko, bo jeszcze kontuzję czułem i te plecy.
Dzisiaj cały dzień nic nie robię. Oglądam jakieś filmy, niektóre chińskie. Ale, prawie nic nie rozumiem.
Czuję niepokój, gdy pomyślę o wyjściu z sypialni. I tak, że posiłki jadam w kuchni, w sypialni tylko jakieś owoce, czy coś. Próbuję zdobyć mieszkanie, które wydaje mi się jakieś zimne.

NB (narkotyk-B) nie odezwała się dzisiaj. Ja też nie mam zamiaru się odezwać. I dobrze mi z tym, dobrze mi z myślą, że z tym jest lepiej, że nie czuję aż tak silnego impulsu ucieczki, żebym musiał do jakiejś dziewczyny pisać. I tak J się odezwała, to znaczy, odpowiedziała mi na Whataspie. Znowu jej rower ukradli, ale ma ubezpieczony, więc od razu kupiła nowy.

Objadłem się dzisiaj ciastem z makiem, to znaczy, zjadłem dwa kawałki. Wypiłem za to sporo herbaty, czarnej, jak kawa i trochę się może wyspałem.
Słucham sobie trochę tych sentymentalnych pop i tradycyjnych chińskich piosenek. Jedna jest na przykład o herbacie ;) A inna o jakiejś postaci, dziewczynie, sprzed 2000 lat.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej