Sport mi jednak pomaga

Byłem dzisiaj na ściance. Oczywiście, pełno tam ładnych dziewczyn, ale, co z tego. W pracy wiedzą, że wybieram się do Australii, na miesiąc, dwa, może trzy, może dłużej. I tak pracuję tam na zlecenie. Na ściance byłem z D, która jest dosyć cierpliwa. To znaczy, czasami trzeba uważać, bo ma swoje humory. Niedługo kończy się jej półroczne chorobowe, takie, ze względu na stres, dlatego ma czas ze mną chodzić, wczesnym popołudniem, jak jeszcze nie ma takich tłumów.

W każdym razie możliwe, że trochę lepiej się wspinam. Nie wiem, ale próbuję wchodzić w ósemki i z przerwami na odpoczynki jakoś udaje mi się przebrnąć przez część  . Fajnie jest próbować, czy się da dojść do następnego chwytu, a potem, do jeszcze następnego, jak się ustawić, jak się skręcić. Trochę jak w życiu, jak w mojej walce z lękami. Nie chodzi nawet o to, żeby je wszystkie przejść, ale żeby się uczyć, jak z nimi żyć, co się da poprawić, co nie. Poznawać je lepiej.

Gdy jechałem na ściankę, to czułem niepokój, znajomy nacisk na klatce piersiowej. Na ściance jakoś to przeszło, teraz też tego jakoś nie czuję. Sport mi jednak pomaga. Pomaga się wyluzować.

Komentarze

  1. chomikowa6 czerwca 2014 00:00

    Dobre porównanie ścianki do przełaju życiowego...

    OdpowiedzUsuń
  2. ~yellowish6 czerwca 2014 10:36

    Myślę, że uprawiając sport można się sporo nauczyć. To znaczy, jak się to uprawia w miarę intensywnie, czy uprawia coś, co nie jest zupełnie monotonne. Nawet w bieganiu trzeba się zastanowić co zrobić, żeby biegać szybciej, np. interwały.
    Jak ktoś powiedział o MMA (mixed martial arts), na początku myślał, że jak się to uprawia, to człowiek robi się bardziej pewny siebie, w sensie gieroj ;) Ale potem stwierdził, że człowiek uczy się swoich granic i skromności, bo czasami zostaje się "wyzerowanym". To znaczy, przyjdzie silniejszy przeciwnik i nie mam mocnych. Ale za to pozna się swoje granice, które można próbować przesuwać.
    Czasami, jak na przykład w big wave riding, przekracza się te granice i wtedy przenosi się człowiek do innego świata.

    OdpowiedzUsuń
  3. ~chomikowa6 czerwca 2014 12:45

    Masz rację-sport może nauczyć człowieka funkcjonowania w normalnym zyciu. Ale też trzeba się go nauczyć, tak samo jak życia...

    OdpowiedzUsuń
  4. ~yellowish6 czerwca 2014 18:00

    Ano, trzeba, tyle, że życie jest bardziej skomplikowane, bo sport jest najczęściej dobrze zdefiniowany. To znaczy, wiadomo, o co chodzi, jaki jest cel.
    Ale mnie sport czasami pomaga w zrozumieniu, czy nastawieniu do pewnych rzeczy. We wspinaczce nie da się czasami na siłę, czasami trzeba cierpliwości i dyscypliny. Nie da się wspinać siódemek na drugi, czy trzecim dzień, czy piąty, czy dziesiąty. No, chyba, że jest się jakimś gimnastykiem, czy innym takim akrobatą ;) To bardziej jak nauka języka ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. ~chomikowa6 czerwca 2014 18:40

    Ale właśnie ja się zgodzę, że i w życiu i w sporcie trzeba być cierpliwym, wytrwałym i nie ma co się poddawać. Technikę też trzeba opanować...

    OdpowiedzUsuń
  6. ~yellowish7 czerwca 2014 08:53

    No właśnie. Wczoraj grałem na treningu z jednymi przegrałem singla. Potem się człowiek zastanawia, co źle zrobił, co by poprawić. Nie mówiąc o tym, że jest zły, że coś nie wyszło i smutny, że coś nie wyszło. To zaskakujące, jak dużo się z gry dla przyjemności projektuje na życie. Człowiek sobie myśli "jak to nie wychodzi, to inne rzeczy też nie wychodzą". To znaczy, nie myślę tak świadomie.
    Ale taka przegrana też dobrze robi, bo można się uczyć mówienia sobie "raz nie wyszło, to nie koniec świata, on może po prostu w tym lepszy, a nie ja zupełnie do kitu, trzeba patrzeć, jak tu walczyć dalej" ;)
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  7. ~Pelasia7 czerwca 2014 20:57

    Zawsze lubiłam sport, który rozpręża, pozwala poznawać nasze możliwości wytrzymałości fizycznej.
    Uczy pokory i umiejętności przegrywania. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  8. ~yellowish9 czerwca 2014 22:30

    To jaki sport uprawiasz?
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  9. chomikowa10 czerwca 2014 00:20

    Ale jak fajnie, kiedy po tej porażce się wygrywa :-) Można rzec, że jest się z siebie dumnym :-)

    OdpowiedzUsuń
  10. ~yellowish10 czerwca 2014 10:11

    Co się będziemy czarować, wygrywać jest przyjemnie :) Ale jak przeciwnik jest za słaby, to człowiekowi prawie, że głupio ;)

    OdpowiedzUsuń
  11. ~Pelasia10 czerwca 2014 19:39

    Uwielbiam biegać, aż do utraty tchu. Lubię jak czuję każdy mój mięsień, czuję że żyję! Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  12. ~yellowish11 czerwca 2014 10:48

    Też tak czasami lubię, trening interwałowy, z zegarkiem, albo bez ;)
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  13. ~Prince Of Pain14 czerwca 2014 19:06

    Dobrze, że udało Ci się znaleźć jakąś odskocznię :)
    I życzę dalszych sukcesów w sporcie i walce z samym sobą.
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  14. ~yellowish16 czerwca 2014 23:43

    Dziękuję :)
    Myślę, że sport lepszy od narkotyków, czy alkoholu. Poza tym, do badania wykazują, że pomaga na problemy psychiczne. Też się cieszę ;)
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej