Trik na lęk

Coś trudno mi się tu ostatnio zabrać za pisanie tutaj.
Rano budzę się i uczę się, że emocje, to po prostu emocje, niezależnie od tego, czy powodują lekkie mdłości, czy mówią, że nic nie ma sensu. Staram się wstać i zrobić parę ćwiczeń, powtarzając sobie, że to tylko schematy uczuć z przeszłości. Takie, które mi mówią, że nic nie ma sensu. Wiem, że mi to potem przejdzie i że nie ma co się tym emocjom poddawać. Ale, logika nie zawsze wygrywa, czasami sobie odpuszczam, szczególnie w weekend i oglądam seriale, leżąc na łóżku.
Dlatego pewnie dobrze, że mam weekendy zaplanowane, albo paletki, albo ścianka. Rzadko jestem cały dzień w domu.

Wczoraj wieczorem musiałem coś znowu zrobić z papierami w domu, ale to już zaplanowałem wcześniej. Wiedząc, że będę czuł lęk, czy niepokój, że będzie mnie ciągnęło do tego, żeby to odkładać, postanowiłem zrobić sobie mocnej herbaty i do tego zjeść trochę czekolady z orzechami. Po drodze do domu kupiłem czekolady, bo w domu ona by się nie utrzymała. Zrobiłem sobie herbaty i dostałem tego zwykłego cukrowo-kofeinowego kopa. Zrobiłem to, co chciałem zrobić i poszedłem na paletki. Najbardziej chyba nie lubię, gdy nie jestem w stanie się za coś zabrać, gdy przed tym uciekam, to odkładam. Fakt, nie lubię też, jak mi się miesza w głowie, od lęku, albo jak zaczynam tracić umiejętności motoryczne.
Dlatego szukam trików, jak ten z czekoladą i herbatą, by uciec przed tą wyuczoną bezradnością. Przed tym czymś, co powoduje, że nie robię wielu rzeczy, nawet tych koniecznych. To trochę jak kiedyś, gdy całymi dniami siedziałem w moim pokoju, czekając, aż stary wyjdzie z mieszkania. Czy kiedyś czułem lęk, cały czas? Nie wiem, pewnie tak, wiem że czułem nienawiść.

NB (narkotyk B) się nie odezwała. Kiedyś, to może bym się tym przejął. Teraz, to trochę jak czytanie książki po kawałku. Człowiek ją zamyka, wie, że do niej zajrzy, będzie czytał dalej, jest ciekawe, co się jako następne wydarzy.