Może by jakiś plan?

Byłem dzisiaj posurfować. Pojechaliśmy tam z A, która mi czasami na nerwy działa, ale ogólnie, to jest weselej, niż samemu. Zanim pojechaliśmy, to czułem niepokój. Trudno było mi przełknąć poranną jajecznicę, stawała mi dosłownie w gardle, co prawie nigdy mi się nie zdarza.

Fale były, nawet trochę za duże jak na mnie, bo koło 2 metrów niektóre, wiem, że czasami nieźle mogą dokopać. Przyglądałem im się, zastanawiając się, gdzie tu wejść i gdzie surfować. Było od groma ludzi, w wodzie. Pomyślałem sobie, że to będzie spory stres, ale wlazłem do wody. Nie złapałem nic, tak, że po pół godzinie dałem się ponieść na brzeg. Za drugim razem coś tam złapałem, ale nie wychodziło mi za dobrze, bo fale były duże, ale też powolne.
Ostatnią falę odpuściłem, bo miała spokojnie ze dwa metry, a ja do takich nie przyzwyczajony, nie wiedziałem też, jak się ona zachowa. Szkoda, w sumie. Ale i tak było lepiej za drugim, niż za pierwszym wejściem do wody.

Teraz siedzę w kafejce, myśląc o tym, co w mojej głowie. Pomyślałem sobie, że może warto jakieś plany ułożyć. Już kiedyś o tym myślałem, ale z powodu lęków, jakoś nie do końca je czasami formułuję. A może też dlatego, że nie wiem, czego chcę, czego szukam?

Posłałem NB (narotyk-B) parę zdjęć znad morza, z poprzedniego razu, pytając też, co u niej. Nie odpisała jeszcze. Nie przejmuję się tym. Szukam bliskości do siebie samego.

Walczę z lękami. Raz jest lepiej, raz gorzej, ale jak dzisiaj rano byłem w dołku, to pomyślałem sobie, że to po prostu dołek i tyle.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej