Niemoc mnie męczy

Coś znowu dzisiaj pod górkę. Ładna pogoda, słońce świeci, ale rano zimno, z 9C, a w mieszkaniu nie ma ogrzewania, bo w sumie, to po co, jak mrozów tu nie ma.
Siedzę w kafejce, ale coś nie ma tu dzisiaj w ogóle żadnych Azjatek, z dziećmi, czy bez. Może za zimno jak na nie. Możliwe.

Na zewnątrz jest już koło 18C, taka tu zima, ale pewnie też im się nie chciało wychodzić, jak mnie. Dowlokłem się tutaj na rowerze, bo chciałem się trochę poruszać, jak już na siłownię nie idę, a czuję, jak mi sadło na brzuchu rośnie. Dzisiaj paletki, już się jeden umawiał, koniecznie chce ze mną wygrać w pojedynczą, albo potrenować, bo są jakieś zawody za parę tygodni.

NB (narkotyk-B) coś tam odpisała, że u nich leje, czy coś. Możliwe, że powoli zmienia się moje nastawienie do niej. Wiadomości od niej nie mieszają mi tak w głowie, a bardziej się zaczynam zastanawiać po co mi to, jaka ona w ogóle jest?

Męczy mnie, że mało robię, że w sumie, to chyba nic nie robię, ale trudno mi z tego wyskoczyć.
W każdym razie przyjechałem tu na rowerze, był nawet jeden miły kierowca, który mi chciał drogi ustąpić, ale nie skorzystałem, bo jestem przyzwyczajony, że tu kierowcy rowerzystów zwalczają. Nie jeden już raz ktoś na mnie trąbił, za to, że jestem na drodze.
Kombinuję, jakby tu dalej coś robić. Moja własna niemoc mnie trochę męczy.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej