Dwie półkule mózgowe

Silny wiatr dzisiaj, w nocy mnie chyba też obudził. Po wiadomościach tutaj, człowiek nigdy nie jest pewny, czy mu czasami dachu znad głowy nie zerwie. Ale i tak obudziłem się pewnie w środku nocy z mokrą koszulką. Ciekawe, co powoduje, że się tak w nocy czasami pocę. Coś mi się śni, a może organizm z czymś walczy, może za gorąco?

Wczoraj byłem na jakimś kursie dla sędziów sportowych. Stresowałem się tym, jak zwykle, ale jakoś przeszło. To tylko hobby. Zapomniałem o tym, żeby myśleć o metodach uspakajania się, w czasie godzinnego testu na koniec. Potem od razu na paletki. Grałem tylko lekkie rzeczy, tym bardziej, że jestem jeszcze trochę połamany, bo chyba za dużo ćwiczyłem ostatnio. W czwartek przegrałem pojedynczą z jednym. Ciekawe, jak to będzie na zawodach w sobotę, już się tym stresuję?

Potem poszliśmy jak zwykle w soboty, na kolację, z 10 osób. Koło mnie siedziała YY, nawet dosyć miła. Jak zwykle mieszanka narodów, ludzie z Taiwanu, Brunai, Chin, Wietnamu, Malezji, nawet Szwed był.

Rano jak zwykle, lekki bezsens. Wczoraj po tej kolacji też chyba, uczucie smutku, czy samotności, bo poszliśmy jeszcze w 6 osób potem na ciacho i kawę. Była tam też AM, która mi się w miarę podoba, ale jest mężatką. Z YY ostatnio coś więcej gadałem, tak się złożyło. Ona się też trochę psychologią interesuje, coś tam to studiowała, czy jakoś tak, teraz piecze ciastka. Jest od 12 lat w Australii, chyba.

Zastanawiam się, jak moja głowa działa i jak próbować niektóre rzeczy pozmieniać, czy lepiej kontrolować. Chodzi mi głównie o lęki, ale też o smutki i bezsens. Te emocje są powodowane włączaniem się jakichś schematów. Człowiek myśli czasami to, co chce myśleć. Gdy ktoś ma uszkodzone połączenie między półkulami mózgowymi, to nie potrafi nazwać słowami tego, co widzi lewym okiem, za to potrafi to na przykład narysować.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej