Czasami wygrywają bezsensowne emocje.

Rozsypane dni, może po części przez stres, niepokój, trochę przez lekko rozwalony palec prawej ręki, tak, że nie mogę sobie iść spokojnie potrenować.
"Po co tu jestem, co robię, co ma sens"?

Jestem na wielkiej wyspie, w mojej głowie zamieszanie, jak zwykle. Męczy mnie ten wewnętrzny niepokój. Dobrze, że dorabiam dzisiaj jako trener, będzie coś innego.

Myśli zakręcone w supeł. Tęsknoty, smutki, ale przede wszystkim to chyba uczucie bezradności, wobec moich lęków. Coś w mojej głowie ucieka od konfrontacji z ludźmi. Bezsens. Tak, jakby to wszystko miało wielkie znaczenie. Dla logiki nie ma, ale emocje wpychają mnie gdzieś do jakiegoś kąta, mieszają myśli, ściskają za żołądek.

"Nic nie ma sensu, nic nie zmienisz", to nawet nie głos w głowie, to raczej przeświadczenie.
"Wszystko co robisz jest złe, nie dajesz sobie rady, jesteś do niczego".
I jak tu się przed tym bronić? Gdybym pił, to strzelił bym sobie szklaneczkę whisky, ale nie lubię zapachu większości alkoholi.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej