A busz sobie płonie

Busz się pali, pokazywali w TV. To znaczy, pali się gdzieś na południu. W zeszły tygodniu zginęło 3 Europejczyków którzy dorabiali na farmie. Podobno im się droga pomyliła, gdy jechali ratować konie.
Dzisiaj pokazywali inny pożar. Pasmo ognia, długie nie wiadomo na ile, bo reszta w dymie. Co jakiś czas się w takim pożarze jakiś dom spali, takie życie.

Rano niewiele zrobiłem, w sumie, to chyba nic konkretnego, choć nawet się nie dusiłem. Potem poszedłem poćwiczyć trochę bieganie na korcie, to mi dobrze robi.
Prądu nie było parę godzin, ale zapowiedź tego była w skrzynce już miesiąc temu. Nie miało być między 8 rano, a 15.30, ale wyłączyli dopiero koło 9.30, a jak wróciłem do domu koło 13.30, to już znowu był.

I co ja robię tu? Nie wiem, czyli jak zwykle. Gdy nic nie ma sensu, to mówię sobie, że to taki moment, że mi przejdzie, że muszę robić swoje.

Zaczyna się okres mango, muszę kupić ich trochę na targu, bo w sklepie są w miarę drogie. Jem za dużo ciemnej czekolady z orzechami i brzuch mi rośnie. Takie życie. Ten głupi palec ciągle mam opuchnięty. Trzeba mi było od razu zrobić przerwę, jak mi się to stało, ale, mądry Polak po szkodzie.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej