Czy coś się zmieni?

Siedzę na balkonie, zaraz zacznie pewnie lać, bo ostro grzmi po prawej stronie, błyskawice. Facet w domu przede mną kosi jeszcze szybko trawę. Niedziela, dałby sobie spokój. Ptaki się drą, pewnie przed burzą.

Byłem na treningu. Biegałem tylko, ale też się spociłem. Na przedramionach powstawały kropelki, jak krople rosy. Ciepło było. Teraz pochmurnie, chłodniej. Coś mnie koło szyi sieknęło, może to po siłowni wczoraj, a może coś krzywo spałem.
Mam ochotę do NB (narkotk-B) napisać. Ale w sumie, to po co. Wymienimy parę zdawkowych zdań i potem się będę gorzej czuł?

Staram się poukładać sobie jakoś w głowie. Za pół roku będę stąd wyjeżdżał, czy coś się do tego czasu zmieni, czy coś się zmieniło w mojej głowie?

Manga mają prawie, że wielkość kurzych jaj, niektóre przynajmniej. Ale, i tak nie zdążą nigdy dojrzeć, bo je wielkie nietoperze zjadają, albo jakieś inne oposy. Te ostatnie szeleszczą w liściach nocą, w ciągu dnia śpią, podobnie jak nietoperze.

Sport ogólnie pomaga, widać to nie tylko w moim przypadku. Człowiek się wyżyje trochę i wyjdzie z zamkniętego kręgu swoich myśli.

Burza coraz bliżej. Coraz częściej się błyska. Tu burze są dosyć gwałtowne. Ale może przejdzie bokiem, kto wie. Widać deszcz z prawej strony, szara masa.
Chmura nadchodzą od tyłu. Pada. Leje jak z cebra, od czasu do czasu parę grudek gradu. To często tutaj.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej