Metody na lęki, imię smoka

Obejrzałem jakiś wykład, czy prelekcję na internecie. Facet coś tam nawijał, o dobrych metodach na lęki. Jedną z nich jest medytacja.
"Dobra, dobra", pomyślałem sobie, choć mogłem to powiedzieć na głos, bo nikogo w domu oprócz mnie nie było.
Pewnie bym dalej nie słuchaj, ale w pewnym momencie zaczął odpowiadać na pytania publiczności, czy jakoś tak. Mówił o różnych metodach i dodał, że niestety, nie istnieje "jedyna" metoda dla wszystkich. Medytacja może pomóc, czy konfrontacja. Ale konfrontacja w wielu przypadkach, jak na przykład PTSD, może też zaszkodzić. To już zabrzmiało w moich uszach rozsądniej.
Inną metodą jest na przykład koncentrowanie się na jakiejś części ciała, czy na nazywaniu swoich lęków.
To znam już od dawna, o werbalizacji emocji. Jest to w wielu bajkach. Gdy zna się prawdziwe imię czarodzieja, smoka, czy jakiegoś demona, to często ma się nad nim władzę.

Parka tu dalej siedzi. Ona puka go po plecach, bo siedzą blisko, twarzami do siebie, co jakiś czas się obejmując. "Pewnie jej zrobił dobrze", przeszło mi przez głowę. Facet jest wyraźnie napakowany, widać to po jego plecach, ma ogoloną głowę.

Ludzie zamiast odnieść śmieci ze stolika, przekładają je na inny stolik, choć droga do pojemnika na śmieci prawie, że taka sama. Nie mówiąc już to tym, że większość pozostawia brudy po sobie.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej