NB znowu.

Budzę się wcześnie. Możliwe, że mnie ptaki budzą, bo ich tu pełno, a drą się czasami niemożebnie.
Wczoraj napisałem do NB (Narkotyk-B), odpisała dzisiaj, nawiązała się krótka rozmowa na chacie. Zadawała dziwne pytania, w stylu "czy spotkałeś kiedyś bratnią duszę", albo "Kochasz kogoś".
Nie wiem po co wchodzę z Nią w takie tematy. Na koniec wyszło, że jakiś jej kolega z dzieciństwa popełnił samobójstwo.
Ona szuka miłości i zauważyła, że żyje jakby w dwóch światach, świecie marzeń i i rzeczywistym.

Wkurza mnie coś, że facet pije co 30 sekund z kubka, choć jest on pusty, tylko lód w nim szeleści. Idiota. W kapucy siedzi w kafejce, z dziewczyną, oglądają coś tam, jakiś film, czy coś.
Przeważnie jestem wkurzony jak jestem odwodniony. Chyba mu zaraz wezmę ten kubek :)

Odwodniony może trochę jestem po tym jak biegałem z pół godziny. Parę razy pod ostrą górkę. Wprawdzie tylko pół godziny, ale na zewnątrz koło 30C, tyle, że przyjemny wiaterek. Nie byłem sam, w drodze powrotnej zobaczyłem innego biegacza.

Dlaczego potrafię pisać w kafejce, w miarę bez problemów, a w domu mi tak trudno?

Zobaczymy, czy NB się dzisiaj odezwie. Znając życie, to pewnie nie. Ona jest chyba nieźle pozamykana w sobie, chodzi na terapię. Mówi, że świat jest dziwny.
Co się dziwi. Nie ona pierwsza i nie ostatnia dochodzi do takiego wniosku będąc koło trzydziestki, samotna matka, rozwódka. Nagle życie jest inne, niż człowiek by sobie zaplanował.
Moje życie też jest inne, bo planowałem samobójstwo, a żyję.

Szukam technik i metod walki, z lękami. Szukam dróg i podstępów, jakichś zasad, rytuałów, reguł, zrozumienia.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej