Wychodzić z dołka

Znajoma przez internet Chinka, z którą robiłem trochę wymianę językową, opowiadała mi, że kłóci się ze swoim mężem, a w sumie, to tęskni za innym, byłym, który mieszka w Niemczech, ale nic od niej już nie chce, po tym, jak ona go kiedyś rzuciła. Nawet chciała się z nim spotkać, ale facet ją chyba olał. Marzył jej się coś ostatnio strasznie.
W każdym razie, dzisiaj pisze mi ona, że jest znowu w ciąży. Znowu, bo jedno dziecko już mają.
Myślę, że u kobiet to czasami tak działa. Po prostu chcą mieć dziecko, niezależnie od tego, jak jest w partnerstwie. Nie pierwszy to taki przypadek.
Potem pewnie będzie narzekała, że miało być inaczej, ale teraz mi napisała, że mają już jedno dziecko, wyszli przecież za mąż i będą oczywiście razem, czy coś w tym rodzaju. Nie mam zamiaru z nią na ten temat dyskutować, ani logiki w tym szukać. Szukać w emocjach logiki, to lekka strata czasu. Chyba, że człowiek chce zrozumieć, dlaczego w ogóle pewne emocje istnieją, ale to już inny poziom abstrakcji.

Na treningu wybiegałem się, bo więcej biegam, gdy mnie palec u dłoni boli. Potem wykręcałem majtki, lała się z nich woda. Tu w miarę ciepło, ponad 30C w ciągu dnia, choć teraz koło 19, to nawet miło chłodno.

I co z moim życiem? Muszę się uczyć wychodzić z dołka i robić coś, niezależnie od tego, czy mnie coś dusi, czy nie.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej