Wakacje z bobrami

Tu rzeczywiście teraz ciepło, wczoraj ponad 30 stopni. W Kanadzie było ponad 10, na północy, choć gdzieniegdzie jeszcze śnieg leżał. Może wrzucę jakie zdjęcia.

Dalej walczę ze swoimi lękami, przyzwyczajając się niejako do uczucia napięcia w klatce piersiowej, czy ogólnego niepokoju.
Wczoraj wieczorem długo nie umiałem zasnąć. Może to po paletkach, w które grałem ze 3 godziny, po 3 tygodniowej przerwie. W sumie, to powinienem był przestać po 1,5 godzinie, albo 2, ale, takie życie. Po takich grach, tym bardziej w gorącej hali, jestem na granicy skurczów mięśni, gdy już leżę w łóżku.

Na urlopie było fajnie, po części oczywiście z powodu J, z którą się dosyć dobrze układało. Poza tym, to byłem wożony, jak pan, bo ubezpieczenie na samochód było tylko na nią, więc Ona prowadziła samochód.
Ciekawie było też mieszkać w tych różnych małych hotelikach, auberge, git, motel.
Można było pogadać z miejscową ludnością, choć wiadomo, czasami rozumiałem tylko chyba 50%, bo mój Francuzki jest do kitu.
Za to po raz pierwszy widziałem na żywo bobry. Fajne mają chatki, zbudowane na wodzie.
Wiedzieliśmy nawet łosie, bo podobno ich tam pełno, a także wiadomo, trochę innych zwierząt.
Zaraz na początku podróży, na jednym z parkingów zobaczyliśmy pięknego lisa. Na nieszczęście była tam też dwójka dzieci, może 10-14 lat. Zaczęły wrzeszczeć i pobiegły w jego kierunku, bo to lis, taki jak z kreskówki i pewnie tylko czeka na to, żeby go pogłaskać. Dzieci z miasta, wychowane na smartphonach.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej