Nawet nie wiem

V.d. Kolk opowiadał o eksperymencie, który przeprowadzono na ludziach, dotyczącego marzeń. Skombinowano jakiegoś ładnego, egzotycznego modela, męskiego, który przeszedł koło kobiet, tych w miarę normalnych, uśmiechając się do nich. Kobietom robiono w tym czasie skan mózgu. Widać było, jak areały wyobraźni zostają pobudzone.
- Ciekawe, czy podoba mu się moja sukienka - myślały sobie pewnie.
- Czyli lubi Pink Floyd, czy może lubiłby to co gotuję? - chodziło im może po głowie.
- Ciekawe, czy lubi wzorki na mojej pościeli - tak sobie też może myślały, czy coś w tym rodzaju, opowiadał Kolk.
Potem zrobiono to samo z kobietami, które miały nieźle przechlapane dzieciństwo. U nich też został pobudzony obszar mózgu, tyle, że ten związany z lękiem. Ten z wyobraźnią raczej milczał.
Nie jest to niczym nowym, że ludzie po traumatycznych przeżyciach, szczególnie tych w dzieciństwie, często tracą trochę na wyobraźni, dotyczącej ich życia.
Tak sobie tego słuchałem wczoraj, oglądając to na YT i wtedy przyszło mi do głowy, że to też do mnie pasuje. Ja w sumie nie planuję swojego życie. Zarzucano mi to już parę razy.
- Co będę planował, jak i tak nic z tego nie wyjdzie, albo wręcz coś przeciwnego - myślę sobie często.
Teraz powoli dociera do mnie automatyzm tych myśli. Nie jestem w tym samotny.
W jednym ze światów marzę sobie, ale w tym rzeczywistym, raczej rzadko. Tak mnie tego moje dzieciństwo nauczyło i choć życie dorosłe jest inne, to trzymam się tego starego schematu myślenia, nawet o tym nie wiedząc.Utkwiłem w przeszłości.

Komentarze

  1. Tomek8 sierpnia 2018 23:05

    Już sam fakt że o tym czytasz, słuchasz i oglądasz powoduje, że jesteś dalej niż inni z ptsd. Mógłbyś siedzieć i nic nie robić, ew pić lub coś gorszego. Pozdrawiam i życzę aby wszystko dobrze się potoczyło.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. bluesand9 sierpnia 2018 07:12

      Dziękuję, Tobie też życzę, żeby wszystko dobrze się potoczyło!
      Dużo ludzi pije, albo bije żony, często obie rzeczy na raz ;)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej