Logika a emocje, monologi.

Bywają dni, że nic nie ma sensu, ale też takie, gdy coś mi się udaje zrobić. Jak dwa dni temu, nawet nie wiem jaki to był dzień. Wróciłem do domu, napiłem się kawy i wyprałem nawet zasłony. Coś tam poćwiczyłem, zamiast spędzić całe popołudnie leżąc na łóżku i oglądając coś na YT.
Na czym to polega, czym jest to spowodowane, że czasami mi łatwiej, a czasami trudniej? Wiem, że to nie tylko kawa tak działa, bo czasami się jej napiję i nic.
Obserwuję to w każdym razie, by lepiej poznać mechanizm działania tych impulsów.
Problem z traumami polega na tym, że istnieją one w rzeczywistości i umieszczone są w części mózgu, do której nie ma bezpośredniego logicznego dostępu.
Na tej samej zasadzie, na której nie można sobie "wmówić", że się kogoś lubi, czy choćby lubi słuchać jakiegoś kawałka muzycznego, tak i nie można sobie powiedzieć, że trauma, to tylko "reakcja z przeszłości", albo "złe wspomnienie". Istnieje ona w postaci połączeń nerwowych, jak i inne wyuczone reakcje emocjonalne.
Gdyby tak było, że da się po prostu logiką, to ludzie nie mieli by różnych lęków, choćby lęku wysokości. Prawdopodobieństwo, że paru piętrowy budynek się zawali, albo wyleci się przez szybę zamkniętego okna jest bardzo niskie, ale powiedz to komuś z takim lękiem wysokości, kto ma w dwudziestopiętrowym budynku podejść do dużego okna.
- Ten mały pajączek nic Ci nie zrobi, nie wygłupiaj się - mówi chłopak w sypialni do dziewczyny, która wskazuje na pajączka na suficie. Może to też być łazienka.
Podobnie jak z ludźmi, którzy boją się latać samolotami. Gdyby można było logiką argumentować, to byłoby to proste. Lataniem samolotem jest bezpieczniejsze niż jazda samochodem, licząc pro kilometr drogi.
- Co się boisz, dojechałeś bez problemu taksówką, która jest bardziej niebezpieczna od samolotu, a teraz boisz się wsiąść do niego?
Podobnie z traumami. To lęki, jak lęk przed lataniem, czy lęk wysokości, czy choćby emocje, gdy ktoś jest zakochany.
Ile razy po pomogło, gdy ktoś powiedział - nie przejmuj się, że On/Ona cię zostawiła, jest tyle innych fajnych ludzi. Na pewno znajdziesz kogoś, kto Cię doceni.
- Oczywiście, masz rację, że też o tym nie pomyślałem! - pocieszana osoba wyciera nos, uśmiecha się promiennie i idzie na imprezę, by znaleźć kogoś innego, na pewno lepszego.