Popatrzeć w niebo

Za oknami słońce, jeszcze z godzinę temu były chmury, przedtem znowu słońce, a jeszcze przedtem padało. Zupełnie jak w mojej głowie. Rano obudziłem się do niczego. Ciekawe od czego to zależy, że czasami człowiek budzi się pełny energii, w miarę lekko na duszy, a czasami to jakby ważyło się z pół tony.
Jeszcze czwartek i piątek i będzie znowu weekend. Miło jest popatrzeć na chmury, nawet nie wiem dlaczego, może dlatego, że są takie kudłate na niebieskim niebie? Przyjemniej patrzeć na niebo z tymi kudłatymi szaro białym stworami, niż na jakiś ładny obrazek na ścianie.

Przeciwnicy szczepionek pewnie by się ucieszyli, że do niektórych szczepionek nikt nie zmusza, a co lepsze, to nawet ma do nich dostępu, dla zwykłych cywili, jak do tej przeciwko jednemu z wirusów, adenovirus 7.

https://www.abc.net.au/news/2018-10-24/six-children-dead-and-12-sick-in-viral-outbreak/10424316 

Komentarze

  1. Tomek25 października 2018 11:47

    Obserwowanie chmur przynosi spokój, można się wyciszyć i naprawdę odpocząć - ale trzeba zapomnieć o świecie - chociaż na kilka minut :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. bluesand26 października 2018 23:04

      I pojedyncze chmury muszą być, a nie szara powłoka na niebie ;)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej