Koszulka z dzurą

Właśnie wyrzuciłem podkoszulkę z małą dziurą. To moment, w którym żegnam się z częścią garderoby, gdy pojawia się prześwit na wylot. Nie mówię o tym, co noszę w domu, ale w czym pokazuję się na zewnątrz.
W domu chodzę w spodniach, w których bym już na zewnątrz nie wyszedł, więc muszę sobie nowe kupić, żeby nie było przypału jak się zapomnę i w nich śmieci pójdę wynieść. Co najmniej dwóch sąsiadów gada ze mną, a jeszcze może ze dwóch mówi mi dzień dobry, to znaczy, rozpoznaje mnie. Nie chcę burzyć moich klatkowych struktur socjalnych.

Wczoraj miałem wolne, więc spędziłem cały dzień na wlepianiu się w komputer, w poszukiwaniu perfekcyjnego monitora. Nie muszę dodawać, że takiego nie ma. To znaczy, gdy cena odgrywa jakąkolwiek rolę, bo tych za 4.000 złotych to już nie sprawdzałem. Myślę, że taki za 20.000 zł też pewnie nie jest zły, tyle, że po co mi taki super?
Oczywiście, były lepsze monitory, z tej kategorii cenowej, w której się obracałem, ale niektóre  piszczały inne buczały, w niektórych czasami podobno migał ekran.
Wiem, że odgłosy dźwiękowe potrafią mnie doprowadzić do szału. Miałem takiego notebooka, który zawsze coś tam szumiał. Denerwowało mnie to za każdym razem, gdy przy nim siedziałem. Byłem cały szczęśliwy, jak go zostawiłem w Australii, czy gdzieś tam, nawet nie wiem, który to był, wiem, że czasami miałem ochotę rzucić nim o ścianę. Jako że jestem rozsądny, nie zrobiłem tego, choćby dlatego, że wiem, że mogło by to pozostawić dziurę w ścianie.
Lubię po prostu rzeczy, które czasami są bezgłośne, choć prawie cały czas mam włączoną muzykę. Prawie cały czas i to wtedy, kiedy chcę.
Aha, zamówiłem sobie AOC U3277PWQU, jakby to kogo interesowało. Ma 32" i można zmieniać jego wysokość, poza tym, to jest 4k. Teraz wiem, co to ostatnie oznacza, po prostu rozdzielczość 3800x2100, upraszczając ;)

Kupowanie takich rzeczy uświadamia mi jak trudno jest mi się czasami zdecydować na nabycie pewnych rzeczy. Bo że trudno mi się pewnych rzeczy pozbyć, to wiem, choćby pustych pudełek po przesyłkach pocztowych.
- Bo mogą się przydać - tłumaczę sobie.
Mój stary też chyba to miał, z czego wcale nie jestem zadowolony.

Ogólnie, to kupiłem sobie ten monitor żeby mi było łatwiej wyjść z mojej sypialni. Przyszło mi do głowy, po tym jak ostatnio sobie w pokoju stołowym siedziałem, na podłodze, że miło by było tam sobie siedzieć i oglądać, choćby sport. Przy tym można się trochą w spokoju ponaciągać. żeby to móc robić, warto mieć większy ekran, niż ten mojego notebooka. I tyle. Zobaczymy co z tego wyjdzie.

Nie trzeba tu dodawać, że ciężko się zastanawiałem jak mi mają ten monitor dostarczyć, bo do poczty trochę daleko na piechotę, samochód musiał bym wynająć, albo kolejką jechać. Da się, ale moja głowa od razu szuka wymówek. Wiem, znam ją dobrze.
Na koniec okazało się, że można sobie wstawić kiedy mi to dostarczą do domu, to znaczy, można było wybrać jeden czas, który mi akurat pasował. Czyli, monitor będę miał chyba w sobotę wieczorem.

Nie chodzi mi to o sam monitor, po prostu obserwuję sam siebie, gdy takie rzeczy załatwiam. Jakiś obserwator przygląda się temu, zauważając niejako z ciekawością, jak robię się w pewnym sensie obsesyjny.
- Bo gdy nie kupię właściwego monitora, to jak go oddam - myśli sobie kupujący.
Ten obserwujący uśmiecha się pod nosem, nie złośliwie, tylko trochę tak, jakby się jakąś komedię oglądało.

W każdym razie to jakoś ostatnio mniej siedzę, czy leżę na łóżku oglądając coś tam na YT. Zastanawiam się dlaczego. Coś się zmienia, zmieniło, czy jest to może okres przejściowy i za chwilę znowu zacznę się chować w sypialni. Ciekawe.