do piątku

Spać mi się chce, sąsiad z góry rzucił czymś cięższym gdzieś koło północy, pewnie mu coś spadło, bo wątpię, żeby specjalnie. Nie wiem kiedy on śpi, bo już krótko po czwartej wstaje, nad ranem. Oczywiście, często mnie przy tym budząc. Nie wiem, czy zawsze się budzę. W każdym razie to nie chodzi już w butach po tym pokoju, po tym jak z jego współmieszkanką rozmawiałem, więc jakaś tam poprawa jest. To murzyni, mieszkają tam chyba w trójkę, parka i on, w pokoju nad moją sypialnią. Ona jest zawsze odstrzelona, wygląda jak torpeda, choć widzę ją tylko z góry, jak czasami z ciekawości wyjrzę przez okno, żeby zobaczyć kto tak znowu zeje..bał drzwiami wyjściowymi mieszkania.
Taka poduszeczka by mi się przydała na parapet, to bym siedział sobie na krzesełku, oparty wygodnie na poduszeczce i obserwował sąsiedztwo.
Jakoś nie lubię zdrobnień, nie wiem czemu nie. Jak ktoś mówi "chlebek", to mnie trochę skręca. Każden jeden coś tam ma, co mu przeszkadza.

Ja piszę "murzyni", to nie przejmuję się tu poprawnością polityczną, bo bym też napisał "Azjaci",  jakby to byli Azjaci. Nawet nie wiem skąd oni są. Można pisać "maksymalnie pigmentowani", czy jakoś tak, choć nawet nie wiem, jak jest poprawnie po polsku.

Szukam trochę spokoju w sobie, bo się robotą przejmuję i chyba wieloma innymi rzeczami. Objawy, afty, czasami lekki tik w lewym oku już teraz chyba codziennie. Do piątku wytrzymam.





Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej