Spojrzenie na świat a kawa.

 Mam dziwny nastrój. Chciałem iść na rower, ale coś mnie przeziębienie bierze od paru dni, może też przez to siedzenie na balkonie w temperaturze bliskiej zera?

Przyglądam się moim emocjom. Rano w łóżku nic nie ma sensu, czuję smutek i coś mnie dusi, może mieszanka lęku ze smutkiem. Potem siadam na balkonie i zaczynam pić kawę. Wtedy nagle moje nastawienie do świata zmienia się. Zaczynam myśleć bardziej pozytywnie, uczucie napięcie w klatce piersiowej przeważnie znika. Nie do końca rozumiem mechanizm tego, choć myślę, że to po części na pewno wpływ kofeiny, bo nie pierwszy raz się tak dzieje. Kofeina działa na jakieś receptory i tak dalej.
Co mnie w tym ciekawi, to fakt, że nie tylko humor, czyli emocje mi się zmieniają, ale także spojrzenie na świat. To wiadomo, też fakt hormonów, czy neuroprzekaźników. To kwestia dopaminy, po części.

Komentarze

  1. Tomek1 grudnia 2020 19:02

    Lubię zapach kawy, bo smak już nie. A podobnie chyba działają słodycze i zakupy? :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. bluesand2 grudnia 2020 17:22

      Kawa tańsza od zakupów i nie idzie tak w biodra jak słodycze ;) Ale czy na koniec jest zdrowsza, to nie wiem, bo to też używka :o)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej