Szara pogoda

Przesunąłem mój lot do Polski na styczeń, nie ze względu na kwarantannę, bo tej przed świętami jeszcze nie ma. Raczej dlatego, że Dobra Kumpelka była w szpitalu. Wyszła, ale mimo wszystko nie jest jeszcze całkiem zdrowa więc i tak bym musiał odczekać, zanim ją zobaczę, myślałem sobie, żeby jej jakim podejrzanym wirusem nie zarazić. Mimo wszystko, zastanawiałem się w te i we wte, aż ona mi posłała wiadomość, w stylu
- Masz czas pogadać?
Miałem. Czego się więc dowiedziałem? Wprawdzie ja nie mam kwarantanny, ale ona jest na chorobowym do początku stycznia, więc nie może się z domu ruszać, chyba, że pod osłoną nocy i to o takiej porze, że ZUS nie wpadnie na kontrolę. Takie życie.

Sprawdzam stan konta, bo musiałem za lekarza zapłacić. Co widzę? Urząd podatkowy ściągnął sobie zaliczkę za dochód w czwartym kwartale, choć od pół roku już nie pracuję. Złapałem księgowego, ma to odkręcać. Tak to wszystko pasuje do pogody i nastroju, bo mnie akurat noga sieka, za oknami szaro, mży, tak, że nie słychać nawet plusku kropli, rano było mglisto. Po prostu mglisto i wilgotno.

Polazłem wcześniej do sklepu, to znaczy, koło jedenastej i dobrze zrobiłem, bo jak z niego wychodziłem, to już stało tam parę osób w oczekiwaniu na wózek. Choć tak do końca to nie wiem, czy im się nie pomieszało, bo były jeszcze wolne wózki w sklepie, może zablokowane, bo tylko tyle i tyle osób może być w sklepie. Tyle też, że jak jedna osoba stanie, to reszta za nią, bo to sklep ekologiczny i tu się trochę mniej rozpychają, czasami. Więc może tak po prostu stali, przez pomyłkę? Kto wie.