Z bilbioteki

 Udało mi się dzisiaj popisać dwie godziny, zawsze coś. Siedziałem większość czasu w bibliotece, potem przed biblioteką, pod daszkiem. To znaczy, pisząc to, nadal sobie siedzę. Przyjemny wiaterek, koło 26 stopni. Sprawdziłem to na telefonie i widzę, że pokazuje on lekki deszcz. Więc pojadę zaraz dalej, bo chcę wskoczyć do kafejki, zanim nie zacznie padać.
Wczoraj byłem na basenie, z Krakowianką i Małym. Oni siedzieli w środku, w gorącej zupie, która miała podobno koło 34 stopni Celsjusza, z czym muszę się zgodzić, bo wlazłem do tej substancji na chwilę.
Ja polazłem sobie na 25 metrowy basen, w którym były wolne linie do pływania. Na koniec byłem prawie że sam. Mam nowy zegarek, Garmin Instinct Solar, który pokazuje nawet przepłynięte długości basenu. To znaczy, gdy macha się przy tym rękami. Gdy pływałem używając do tego tylko nóg, to nic nie wskazywał. 

W każdym razie, to bibliotece jest dużo ciekawiej, niż w mieszkaniu Krakowianki i Australijczyka.

Aha, wczoraj byłem też na ściance, coś tam się powspinałem i na ściance z auto-ubezpieczeniem pomęczyłem się z jedną białą drogą. Biała, to znaczy, że niewiadomy stopień trudności. Była na tyle trudna, że za każdą próbą, od połowy drogi, umiałem się posunąć o chwyt wyżej. Na koniec brakło mi sił, więc mam jeszcze dwa chwyty do zrobienia, żeby wleźć na górę. Może spróbuję tego jutro. W każdym razie, to miałem trochę zabawy z tym. 

W piątek jedziemy może na kajaki, to znaczy, oni na pewno, ja jeszcze nie wiem.

Komentarze

  1. Tomek17 stycznia 2022 21:43

    34? To już tylko jako wypoczynek w bąbelkach. Bo na sportowym u mnie jest sporo mniej i to dobrze, bo nie mógłbym pływać w takiej zupie :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej