Deszcz i powódź

Tu pada, leje, kropi, tak już chyba od trzech dni. Nie wiem, czy była przerwa. Niektóre drogi są zalane, nawet te w mieście. Ostrzegają, jak zwykle, żeby nie próbować przejeżdżać przez zalane ulice, bo nie wiadomo, co tam jest pod spodem, czy nie zmyło drogi.
Widziałem filmiki na YT co się dzieje, gdy wjedzie się na zalaną drogę, nie wiedząc, w jakim ona jest stanie, albo jak jest głęboko. Samochód może zacząć płynąć, unoszony siłę wyporności i prąd może go zmyć z mostu do rzeki. Wiadomo, po jakimś czasie ten samochód utonie, bo powietrze z jego wnętrza ujdzie.
Internetu nie ma w domu od paru dni, i tak dobrze, że prąd jest. Ciągnę na hot-spocie z telefonu komórkowego i oglądam sobie na YT to, co załadowałem w bibliotece.

Ciągle nie wiem z moimi planami, ale wracam pod koniec marca, nie chce mi się tu już dłużej siedzieć, tym bardziej że jestem połamany. Czuję prawe biodro i kolano, lewy łokieć też jeszcze trochę rozwalony po upadku sprzed dwóch tygodni.

Komentarze

  1. Tomek27 lutego 2022 08:44

    O masz. Wszędzie jakieś problemy, dużo zdrowia i niech już nie pada deszcz.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. bluesand27 lutego 2022 11:24

      Ja jestem na górce, tutaj deszcz nie dojdzie, ale parę rzeczy pozamykali, bo z dachu się lało, tu taka konstrukcja czasami.

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej