Bilet lotniczy

 Kupiłem sobie bilet na samolot do AU, ale taki, który mogę w każdym momencie oddać. Mogę się jeszcze przez miesiąc zastanawiać, czy jechać, czy nie. W sumie to jak już pisałem, sam nie wiem. 

Mogę pojechać, tak sobie, jak na urlop, ale nie wiem, czy mi się chce, to znaczy, szkoda mi kasy. Mnie zawsze szkoda kasy. Nie wiem jeszcze. W domu Australijki ma mieszkać dwóch siostrzeńców Długiego, czyli męża Australijki. Nawet ich nie znam. Szkoda mi tego prawa pobytu. Gdy tam pojadę, to musiałbym z 1,5 roku posiedzieć, żeby dostać przedłużenie wizy na 5 lat. To działa w ten sposób, że tam mogę zostać, jak długo chcę, ale bez wizy nie wolno mi wyjechać, bo stracę prawo bezterminowego pobytu.To coś w rodzaju więzienia. Mogę tam siedzieć ile chcę, ale żeby wyjechać, potrzebuję zezwolenia, czyli "wizy powrotnej". RRV, czyli wizy powrotnej rezydenta.. Odwrotnie niż w innych krajach, gdzie trzeba wizę na wjazd. Z drugiej strony, to fajnie być rezydentem Australii. Tyle że jestem już rezydentem co najmniej dwóch, albo nawet trzech krajów, z Australią czterech. Zależy jak to liczyć.

No i tyle. Gdybym wiedział, ile jeszcze pożyję, to może bym się inaczej zastanawiał. Gdybym miał rok do życia, to pojechałbym tam, po prosty wydać kasę, którą jeszcze mam. 


Komentarze

  1. Tomek1 listopada 2022 11:25

    Zrób tak jak będzie najlepiej. I pamiętaj że po to pracowałeś żeby te pieniądze zużyć. A kto ile pożyje tego nie wiemy, ale warto korzystać z tego co się ma 👍

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. bluesand1 listopada 2022 12:04

      Ano, żeby pieniądze zużyć, nie muszę tam lecieć, mogę sobie tutaj jakiegoś hybryda kupić :)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kierowani instynktami

Duszę się trochę w robocie. Wiem, to nie jest kwestia firmy, bo "zawsze" tak miałem. Kiedyś tylko nie wiedziałem o co chodzi. Leżałem na łóżku, czytając książki, albo je połykając, wiedząc, że mam się za coś wziąć i nie umiałem, najczęściej. Robiło mi się gorąco, czy zimno, mieszało mi się w głowie, ale nic nie pomagało. Teraz jest mi gorąco, czy zimno, wtedy wstaję, chodzę trochę i staram się wyobrazić, czasami, że rozwalam ten niewidoczny mur, który jest wkoło mnie. Czuję się wtedy jak schwytany, jak wtedy, w domu rodzinnym, gdy bałem się wyjść ze swojego pokoju. Paręnaście lat takiej tresury zostawiło widać ślady, nie da się ukryć. Ale mniej jest bólu. Wracam do przeszłości, staram się rozmawiać z moim wewnętrznym dzieckiem, czasami go może pogłaskać po głowie. Wiadomo, jako dziecko człowiek blokuje wiele, ucieka od tego świata. Teraz muszę wrócić, do przeszłości, nie jest to przyjemne. Ale chyba pomaga. Pojechać do Australii, po co, żeby przeżyć coś innego, mieć trochę in
Czytaj więcej

Jesienne słońce i ciasteczka

 Nawet ładna pogoda dzisiaj była, choć teraz pochmurnie. Spadam zaraz ze ścianki do domu, tym bardziej że się chmurzy. Ciekawe, że mogę tworzyć nowe notki tutaj, ale nie mogę komentować własnych notatek jako "ja", nie mówiąc już o komentowaniu innych. Muszę posprawdzać w ustawieniach, co się tam pozmieniało. Może chodzi o "ciasteczka". Z tymi słodyczami to zawsze jakiś kłopot, niezależnie od tego, czy do jedzenia, czy elektroniczne jakieś.
Czytaj więcej

Wesołych świąt!

Życzę wszystkim wesołych, spokojnych i słonecznych świąt!  Znowu jestem na ściance, ramię ma się powoli lepiej, choć jeszcze uważam. Jednym z powodów, że tu się zjawiam, to jazda na rowerze, bo mi to dobrze robi. Poza tym to zawsze się tu z ludźmi pośmieję. Nad książką muszę jeszcze popracować, ale póki co, to zostawię ją przynajmniej na tydzień, żeby móc na spokojnie na nią spojrzeć, z innej perspektywy, bo mi się niektóre teksty nie podobają. Zobaczymy, czy mi coś beta-czytelnicy powiedzą. Powoli dochodzę też psychicznie do siebie, bo mnie to pisanie wykończyło. Tu wiosna, ma być koło 20 stopni.
Czytaj więcej